Yudit
16 Tefle Rabbime hamdet, Zille Tanrı'ya övgü sun, Mezmur ve ezgi O'na sunarken birbirine karışsın.
2O'nun adını yücelt ve O'nu çağır. Çünkü savaşları darmadağın eden Rab Tanrı'dır, Beni düşmanlarımın elinden kurtarmak için Ulusuyla birlikte çadır kurdu.
3Kuzeydeki dağlardan Asur Onbinlerce kişilik bir ordu olarak geldi. O denli kalabalıktı ki, vadideki yolları kesti, Atlar tepeleri kapladı.
4Asurlu ülkemi yakacağına söz verdi; Genç erkeklerimizi kılıçtan geçireceğine, Memede olan çocuklarımızı yere fırlatacağına, Ufak çocuklarımıza birer av gözüyle bakacağına, Evlenmemiş genç kızlarımızı kapıp götüreceğine söz verdi.
5Ama Her Şeye Gücü Yeten Tanrı onlara engel oldu, Bu işe bir kadını alet etti.
6Çünkü onların kahramanını genç erkekler öldürmedi, Titanlar'ın oğulları onu yere sermedi, Övünçlü devler ona saldırmadı, Ama Merari'nin kızı Yudit Yüzünün güzelliğiyle onu zararsız hale getirdi.
7İsrail'de canı yananların toparlanması için Dul kadın giysilerini bir yana attı, Yüzüne kokular süründü.
8Saçlarını toplayıp sarık biçiminde bir başlık giydi, Onu baştan çıkarmak için Keten kumaştan bir giysiyi vücuduna geçirdi.
9Yudit'in ayağındaki sandal onu büyüledi, Ruhu, Yudit'in güzelliğine esir düştü Ve pala boynunu kesti!
10Yudit'in yürekliliği Persler'i titretti, Meydan okuyuşu Medler'i yıldırdı.
11Benim alçakgönüllü soydaşlarım bağırınca Onlar ürktüler; Benim güçsüz kardeşlerim daha fazla bağırınca Dehşete düştüler; En çok haykırdıkları zaman onlar geri çekildiler.
12Genç kadınların çocukları kılıçlarını onlara sapladılar, Kaçak dölünü delip geçtiler. Tanrı'mın savaşında yok oldular!
13Tanrım'a yeni bir ezgi okuyacağım! Rabbim, sen yücesin, sen görkemlisin, Olağanüstü gücün var, seni ele geçirmek olanaksız.
14Yarattığın tüm evren senin için çalışsın! Çünkü sen konuştun ve onlar yaratıldı, Senin nefesinle her şey bir araya geldi Ve hiç kimse senin sesine dayanamaz.
15Dağlar devrilip dalgalara kavuşsa bile, Kayalar senin katında balmumu gibi erise bile, Öyle olmasına karşın, Senden korkanlara sevecenlik gösterirsin.
16Sana sunulan kurbanın güzel kokusu Pek önemsiz bir şeydir; Senin için ateşte yakılan yağlar daha önemsizdir; Ama her kim ki Tanrı'dan korkar, O sonsuza dek yücedir.
17Soyuna karşı cephe alan uluslara lanet olsun! Her Şeye Gücü Yeten yargı gününde onları cezalandıracaktır. Tanrı onların vücutlarını kurtlarla kaplayacak, Onları ateşte yakacak Ve acı çekerek sonsuza dek gözyaşı dökeceklerdir!
18Yeruşalim'e varınca Tanrı'nın önünde hepsi yere kapandı ve temizlendikten sonra ateşte yakılan kurbanlarını, para ve armağanlarını Tanrı'ya sundular.
19Yudit, halkın kendisine verdiği ve Holofernes'e ait olan malları ve Holofernes'in yatağından aldığı gölgeliği Tanrı'ya sundu.
20Halk üç ay süreyle Yeruşalim'de tapınağın önünde şenlikler düzenledi ve Yudit onlarla birlikte kaldı.
Yudit'in Ölümü
21Bundan sonra herkes evine döndü. Yudit Betulya'ya geri döndü, büyük ve gösterişli köşkünde yaşadı. Yaşadığı sürece ülkesinde büyük bir üne kavuştu.
22Yudit'i isteyen çok erkek oldu, ama atalarının arasına katılan kocası Manaşşe'nin ölümünden sonra Yudit yaşadığı sürece kendini asla başka bir erkeğe vermedi.
23Kocasının evinde yaşlanan Yudit'in ünü gün geçtikçe arttı. Yüz beş yaşına dek yaşadı. Hizmetçisini özgür kıldı. Betulya'da öldü ve kocası Manaşşe'nin gömülü olduğu mağarada toprağa verildi.
24İsrail ulusu Yudit için yas tuttu. Yudit ölmeden önce kendi akrabaları ile kocası Manaşşe'nin akrabaları arasında mallarını bölüştürdü.
25Yudit yaşadığı sürece ve ölümünden sonra uzun bir süre hiç kimse İsrailoğulları'nın dirliğini bozamadı.