1. Makabeler

I. Dimitrios Kral Oluyor

7 Yüz elli yılında Seleukus oğlu Dimitrios Roma'dan kaçtı ve bir kaç kişiyle kıyıdaki bir kente geldi. Orada bir kral sarayı oluşturdu.

^²Atalarının topraklarına girerken ordusu Antiyokus'la Lisias'ı tutukladı. Onları onun huzuruna getirmeyi tasarladılar.

^³Ama o olanları duyunca şöyle dedi: "Onları gözüm görmesin."

^⁴O zaman ordu onları öldürdü ve Dimitrios krallığında tahta çıktı.

^⁵Ardından başlarında Alkimos olmak üzere, İsrail'deki bütün yasa tanımayanlar ve inançsızlar ona başvurdu. Alkimos'un tutkusu başkâhin olmaktı.

^⁶Kralın önünde halkı suçlayıp şöyle dediler: "Yahuda'yla erkek kardeşleri tüm dostlarınızı öldürdü, bizleri de ülkemizden kovdu.

^⁷Güvenebileceğin birini şimdi oraya gönder. Yahuda'nın gerek bizim ülkede gerekse kralın topraklarında neden olduğu yıkımı görsün ve o kötü kişilerle yardımcılarını cezalandırsın."

^⁸Kral Bakkides'i seçti. Kralın dostlarından biri olan Bakkides Fırat Irmağı'nın batı yakasındaki ülkenin valisiydi. Ünlü biriydi ve krala içtenlikle bağlıydı.

^⁹Onu, başkâhin olarak atadığı inançsız Alkimos'la birlikte gönderdi ve İsrailliler'e ceza verilmesini buyurdu.

^¹⁰Ardından güçlü bir orduyla yola çıktılar. Yahuda ülkesine va rınca Yahuda'yla erkek kardeşlerine haber gönderip güvenilmez barış önerilerinde bulundular.

^¹¹Ama öbürleri bu önerilere güvenmediler, çünkü güçlü bir orduyla geldiklerini görmüşlerdi.

^¹²Bununla birlikte yasa yazıcılarından oluşan bir komisyon Alkimosla Bakkides'in karşısına çıktı. Amaçları adil bir antlaşmaya varılmasını dilemekti.

^¹³İsrailliler arasında barış koşullarını ilk görüşenler Hasidiyanlar oldu.

^¹⁴Onlar şöyle düşünüyordu: "Harun soyundan bir kâhin orduyla birlikte geldi, o bize kötülük etmez."

^¹⁵Gerçekten kâhin onlarla barış koşullarını görüştü ve ant içti: "Size ya da arkadaşlarınıza kötülük etmeyeceğiz."

^¹⁶Bu sözlere inandılar, ama kâhin aralarından altmış kişiyi tutukladı ve bir günde onları öldürdü. Böylece Kutsal Kitap'ın söyledikleri gerçekleşmiş oldu:

^¹⁷Aranızdaki inanlıların bedenlerini dağıttılar,
Yeruşalim'in çevresinde onların kanını akıttılar,
Onları gömecek kimse yoktu!

^¹⁸Bu olaydan sonra halk kaygılanıp dehşete kapıldı. Şöyle dediler: "Onlarda doğruluk ya da erdem aramayın, antlaşmalarını ve yeminlerini bozdular."

^¹⁹Ardından Bakkides Yeruşalimden ayrıldı ve Beytsayit'te kamp kurdu. Ordusundan kaçan askerlerin çoğunu ve başka kişileri tutukladı, hepsini büyük su deposuna atıp öldürdü.

^²⁰Sonra ilin yöneticisi olarak Alkimos'u oraya atadı ve onu desteklemesi için oraya bir ordu bıraktı. Bakkides kralın yanına döndü.

^²¹Alkimos başkâhin olmak için güçlü çabasını sürdürdü.

^²²Kendi uluslarının dirliğini bozanlar onun çevresinde toplandı. Yahuda ülkesinin yönetimini ele geçirip İsrail'de büyük yıkıma neden oldular.

^²³İsrailliler'e kötülük yapmakta Alkimos'la onu destekleyenlerin putperestlerden daha ileri gittiğini görünce,

^²⁴Yahuda tüm Yahudiye ülkesinin çevresini sardı. Amacı, ordusundan kaçanlardan öç almak ve ülkede özgürce dolaşmalarını engellemekti.

^²⁵Yahuda'yla onu destekleyenlerin ne denli güçlü olduğunu gören Alkimos, onlara direnecek güçte olmadığını anladı ve kralın yanına dönerek onları suçladı.

Nikanor Yahudiye'de

^²⁶Kral, İsrail'in koyu bir düşmanı olan generallerinden ünlü Nikanor'u oraya gönderdi ve ulusun kökünü kazımasını buyurdu.

^²⁷Güçlü bir orduyla Yeruşalim'e gelen Nikanor, güvenilmez barış önerileriyle Yahuda'ya ve erkek kardeşlerine ulaklar gönderip

^²⁸şöyle dedi: "Aramızda savaş olmasın, beni koruyan bir kaç askerle ilerleyeceğim ve barışçı biçimde karşılaşacağız."

^²⁹Yahuda'ya geldi ve oldukça barışçı biçimde karşılaştılar. Ama düşman, Yahuda'yı kaçırmak amacıyla hazırlıklar yapmıştı.

^³⁰Nikanor'un onu gelip görmekle ne denli güvenilmez amaçlar peşinde olduğunu anlayınca, Yahuda kaygılandı ve yeniden buluşma önerilerini geri çevirdi.

^³¹Tasarısının su yüzüne çıktığını anlayan Nikanor Yahuda'yla savaşmak için Kafarsalama dolayına gitti.

^³²Nikanor'un yaklaşık beş yüz askeri vuruldu, geri kalanlar Davut Kenti'ne sığındı.

Tapınakla İlgili Gözdağı

^³³Bu olayların ardından Nikanor Siyon Dağı'na çıktı. Bazı kâhinler toplumun ileri gelen kişileriyle birlikte kutsal yerden çıktılar, onu barışçı biçimde karşıladılar ve kral için kurban kesildiğini ona gösterdiler.

^³⁴Ama o onlarla eğlendi, onlara güldü, onlara saygısızca davranıp küstah bir dil kullandı, öfkeyle sövüp saydı:

^³⁵"Yahuda ordusuyla bana teslim edilmezse, size söz veriyorum ki, geri döner dönmez bu binayı ateşe vereceğim!" deyip öfkeyle gitti.

^³⁶Bunun üzerine kâhinler yeniden içeriye girdiler, yaşlı gözlerle sunağın ve kutsal yerin önünde durarak şöyle dediler:

^³⁷"Sen bu evin adınla anılmasını istedin, bu evde dua edilmesini ve ulusunun dileklerde bulunmasını istedin.

^³⁸Bu adamdan ve ordusundan öç al, onların kılıçtan geçirilmesini sağla. Küfürlerini anımsa ve onlara süre tanıma."

Adasa'da "Nikanor Günü"

^³⁹Nikanor Yeruşalim'den ayrıldı ve Beythoron'da kamp kurdu. Suriye'den gelen bir ordu orada kendisine katıldı.

^⁴⁰O arada Yahuda, üç bin kişilik ordusuyla Adasa'da kamp kurdu ve şöyle dua etti:

^⁴¹"Asur kralının ulakları küfrettiği zaman, senin gönderdiğin melek onun ordusunda yüz seksen beş bin kişiyi darbeyle yere yıktı.

^⁴²Aynı biçimde senin bugün bu orduyu da ezdiğini görelim, böylece bu adamın tapınağına küfrettiğini herkes öğrenecektir. O adamı yaptığı kötülüğe göre yargıla."

^⁴³Ordular Adar ayının on üçünde karşılaştılar, Nikanor'un ordusu ezildi ve savaşta ilk önce kendisi öldü.

^⁴⁴Nikanor'un öldüğünü görünce askerleri silahlarını atıp kaçtı.

^⁴⁵Yahudiler bir günlük yolculuk yapıp Adasa'dan Gazar'ın çevresine dek onları kovaladılar. İzlerken onları uyarmak için iki kez boru çaldılar.

^⁴⁶Yahudiye'nin çevresindeki köylerden gelen halk onların kaçışını önledi, böylece birbirleriyle savaşmaya başladılar. Tümü kılıçtan geçirildi, sağ kalan olmadı.

^⁴⁷Malları yağma edildi, Nikanor'un başı ve sağ eli kesildi. Nikanor bir küstahlık gösterisi yaparak sağ elini uzatmıştı. Başıyla eli Yeruşalim'de gösterildi.

^⁴⁸Halk çok sevindi ve o günü büyük bir bayram olarak kutladı.

^⁴⁹Gerçekten her yıl Adar'ın on üçünde o günü kutlamaya karar verdiler.

^⁵⁰Yahuda ülkesi kısa bir süre barışı tattı.