Mezmurlar

16. Mezmur

Davut'un miktamı [i]

16 Koru beni, ey Tanrı,

Çünkü sana sığınıyorum.

2 RAB'be dedim ki, "Efendim sensin.

Senden öte mutluluk yok benim için."

3 Ülkedeki kutsallara gelince,

Soyludur onlar, biricik zevkim onlardır.

4 Başka ilahların ardınca koşanların derdi artacak.

Onların kan sunularını dökmeyeceğim,

Adlarını ağzıma almayacağım.

5 Benim payıma,

Benim kâseme düşen sensin, ya RAB;

Yaşamım senin ellerinde.

6 Payıma ne güzel yerler düştü,

Ne harika bir mirasım var!

7 Övgüler sunarım bana öğüt veren RAB'be,

Geceleri bile vicdanım uyarır beni.

8 Gözümü RAB'den ayırmam,

Hiç sarsılmam, O sağımda durduğu için.

9 Bu yüzden içim sevinç dolu, yüreğim coşuyor,

Bedenim güven içinde.

10 Çünkü sen beni ölüler diyarına terk etmezsin,

Sadık kulunun çürümesine izin vermezsin [ii].

11 Hep yaşam yolunu gösterirsin bana.

Bol sevinç vardır senin huzurunda,

Sağ elinden mutluluk eksilmez.

[i] "Miktam": Bir edebiyat ya da müzik terimi

[ii] 16:10. Ya da "Sadık kulunun çukuru görmesine izin vermezsin.