Elçilerin işleri
10. Bölüm
İman eden yüzbaşı
1-2Sezariye'de Kornelyus adında bir adam vardı. `İtalyan'
taburunda yüzbaşı olan Kornelyus, dindar, bütün ev halkıyla birlikte Tanrı'dan
korkan bir adamdı. Halka çok yardımda bulunur, Tanrı'ya sürekli dua ederdi. 3Bir gün saat üç sularında, bir görümde Tanrı'nın bir
meleğinin kendisine geldiğini açıkça gördü. Melek ona, «Kornelyus» diye seslendi.
4Kornelyus korku içinde gözlerini ona dikti, «Ne var,
efendim?» dedi.
Melek ona şöyle dedi: «Duaların ve sadakaların anılmak üzere Tanrı katına
ulaştı. 5Şimdi Yafa'ya adam yolla, Petrus olarak da tanınan
Simun'u çağırt. 6Petrus, evi deniz kıyısında bulunan
Simun adlı bir dericinin yanında kalıyor.»
7Kendisiyle konuşan melek uzaklaştıktan sonra Kornelyus,
uşaklarından ikisini ve özel yardımcılarından olan dindar bir askeri çağırdı. 8Kendilerine her şeyi anlattıktan sonra onları Yafa'ya gönderdi.
Petrus'un görümü
9Ertesi gün onlar yol alıp kente yaklaşırlarken, saat on iki sularında
Petrus dua etmek için dama çıktı. 10Acıkınca da yemek
istedi. Yemek hazırlanırken Petrus kendinden geçti. 11Göğün
açıldığını ve büyük bir çarşafı andıran bir nesnenin dört köşesinden
sarkıtılarak yeryüzüne indirildiğini gördü. 12Çarşafın
içinde, yeryüzünde yaşayan her türden dört ayaklı hayvanlar, sürüngenler ve
gökte uçan kuşlar vardı. 13Bir ses ona, «Kalk Petrus, kes
ve ye!» dedi.
14«Asla olmaz, Rab!» dedi Petrus. «Hiçbir zaman murdar ya
da kirli herhangi bir şey yememişimdir.»
15Ses tekrar, ikinci kez duyuldu; Petrus'a, «Tanrı'nın
temiz kıldıklarına sen murdar deme» dedi. 16Bu, üç kez
tekrarlandı. Sonra çarşafı andıran nesne hemen göğe alındı.
17Petrus şaşkınlık içindeydi. Gördüğü görümün ne
anlama gelebileceğini düşünürken, Kornelyus'un gönderdiği adamlar Simun'un evini
soruşturmuş, gelip dış kapının önünde durmuşlardı. 18Evdekilere
seslenerek, «Petrus diye tanınan Simun burada mı kalıyor?» diye sordular.
19Petrus hâlâ görümün anlamını düşünürken Ruh ona,
«Bak, üç kişi seni arıyor» dedi. 20«Haydi kalk,
aşağı in. Hiç çekinmeden onlarla git. Çünkü onları ben gönderdim.»
21Petrus aşağı inip adamlara, «Aradığınız kişi
benim» dedi. «Gelişinizin sebebi ne acaba?»
22«Doğru ve Tanrı'dan korkan, tüm Yahudi ulusunca
iyiliğiyle tanınan, Kornelyus adında bir yüzbaşı var» dediler. «Kutsal bir melek
ona, seni evine çağırtıp senin söyleyeceklerini dinlemesini buyurdu.» 23Bunun üzerine Petrus onları içeri alıp konuk etti.
Petrus, Kornelyus'un evinde
Ertesi gün Petrus kalktı, onlarla birlikte yola çıktı. Yafa'daki kardeşlerden
bazıları da ona katıldı. 24İkinci gün Sezariye'ye
vardılar. Bu arada Kornelyus, akraba ve yakın dostlarını toplamış onları
bekliyordu. 25Eve giren Petrus'u karşıladı,
tapınırcasına ayaklarına kapandı. 26Petrus ise onu ayağa
kaldırarak, «Kalk, ben de insanım» dedi.
27Petrus Kornelyus'la konuşa konuşa içeri girdiğinde
birçok insanın toplanmış olduğunu gördü. 28Onlara
şöyle dedi: «Bir Yahudi'nin başka ulustan biriyle ilişki kurmasının, onu ziyaret
etmesinin töremize aykırı olduğunu bilirsiniz. Oysa Tanrı bana, hiç kimseye murdar
ya da kirli dememem gerektiğini göstermiştir. 29Bu nedenle,
çağrıldığım zaman hiç itiraz etmeden geldim. Şimdi, beni ne amaçla
çağırttığınızı sorabilir miyim?»
30Kornelyus, «Üç gün[k]
önce bu sıralarda, saat üçte evimde dua ediyordum» dedi. «Birdenbire, parlak giysili
bir adam önümde dikiliverdi. 31`Kornelyus' dedi, `Tanrı
senin duanı işitti, verdiğin sadakaları andı. 32Yafa'ya
adam yolla, Petrus diye tanınan Simun'u çağırt. O, deniz kıyısında oturan derici
Simun'un evinde kalıyor.' 33Bunun üzerine sana hemen adam
yolladım. Sen de lütfedip geldin. İşte şimdi biz hepimiz, Rab'bin sana buyurduğu her
şeyi dinlemek üzere Tanrı'nın önünde toplanmış bulunuyoruz.»
34-35O zaman
Petrus söz alıp şöyle dedi: «Tanrı'nın insanlar arasında ayrım yapmadığını,
ama kendisinden korkan ve doğru olanı yapan kişiyi, ulusuna bakmaksızın kabul
ettiğini gerçekten anlıyorum. 36Tanrı'nın, herkesin Rabbi
olan İsa Mesih aracılığıyla esenliği müjdeleyerek İsrail oğullarına ilettiği
bildiriden haberiniz vardır. 37-38Yahya'nın
vaftiz çağrısından sonra Celile'den başlayarak tüm Yahudiye'de meydana gelen
olayları, Tanrı'nın, Nasıralı İsa'yı nasıl Kutsal Ruh'la ve kudretle meshettiğini
biliyorsunuz. İsa her yanı dolaşarak iyilik yapıyor, İblis'in baskısı altında
olanların hepsini iyileştiriyordu. Çünkü Tanrı O'nunla beraberdi.
39«Biz, İsa'nın, Yahudilerin ülkesinde ve Kudüs'te
yaptıklarının hepsine tanık olduk. O'nu çarmıha gerip öldürdüler. 40Ama Tanrı O'nu üçüncü gün diriltti ve açıkça görünmesini
sağladı. 41İsa, halkın tümüne değil de, Tanrı'nın
önceden seçmiş olduğu tanıklara, ölümden dirilmesinden sonra kendisiyle birlikte
yiyip içen bizlere göründü. 42Tanrı tarafından
ölülerle dirilerin Yargıcı olarak atanan kişinin kendisi olduğunu halka
duyurmamızı, buna tanıklık etmemizi buyurdu. 43Peygamberlerin
hepsi O'nunla ilgili tanıklıkta bulunuyorlar. Şöyle ki, O'na inanan herkesin
günahları O'nun adıyla bağışlanır.»
44Petrus daha bu sözleri söylerken Kutsal Ruh, konuşmayı
dinleyen herkesin üzerine indi. 45Petrus'la birlikte gelmiş
olan Yahudi[l] imanlılar, Kutsal Ruh
armağanının diğer uluslardan olanların da üzerine dökülmesini şaşkınlıkla
karşıladılar. 46-47Çünkü onların,
bilmedikleri dillerde konuşup Tanrı'yı yücelttiklerini duyuyorlardı.
O zaman Petrus, «Bunlar, tıpkı bizim gibi Kutsal Ruh'u almışlardır. Suyla vaftiz
olmalarına kim engel olabilir?» dedi. 48Böylelikle onların
İsa Mesih adıyla vaftiz olmalarını buyurdu. Sonra onlar Petrus'a, birkaç gün
yanlarında kalması için ricada bulundular.