Yuhanna

10. Bölüm

İyi çoban

«Size doğrusunu söyleyeyim, koyun ağılına kapıdan girmeyip başka yoldan giren kişi hırsız ve hayduttur. ²Kapıdan giren ise koyunların çobanıdır. ³Kapıyı bekleyen ona kapıyı açar. Koyunlar çobanın sesini işitirler, o da kendi koyunlarını adlarıyla çağırır ve onları dışarı götürür. ⁴Kendi koyunlarının hepsini dışarı çıkarınca önlerinden gider, koyunlar da onu izler. Çünkü onun sesini tanırlar. ⁵Bir yabancının peşinden gitmezler, ondan kaçarlar. Çünkü yabancıların sesini tanımazlar.»
⁶İsa onlara bu örneği anlattıysa da, ne demek istediğini anlamadılar.
⁷Bunun için İsa yine, «Size doğrusunu söyleyeyim» dedi, «ben koyunların kapısıyım. ⁸Benden önce gelenlerin hepsi hırsız ve hayduttu, ama koyunlar onları dinlemedi. ⁹Kapı ben'im. Bir kimsebenim aracılığımla içeri girerse kurtulur. Girer, çıkar ve otlak bulur. ¹⁰Hırsız ancak çalıp öldürmek ve yok etmek için gelir. Bense insanlar yaşama, bol yaşama sahip olsunlar diye geldim. ¹¹Ben iyi çobanım. İyi çoban koyunları uğruna canını verir. ¹²Koyunların çobanı ve sahibi olmayan ücretli adam, kurdun geldiğini görünce koyunları bırakıp kaçar. Kurt da onları kapar ve dağıtır. ¹³Adam kaçar. Çünkü ücretlidir ve koyunlar için kaygı duymaz. ^14-15Ben iyi çobanım. Benimkileri tanırım. Baba beni tanıdığı, ben de Baba'yı tanıdığım gibi, benimkiler de beni tanır. Ben koyunlarımın uğruna canımı veririm. ¹⁶Bu ağıldan olmayan başka koyunlarım var. Onları da getirmeliyim. Benim sesimi işitecekler ve tek sürü, tek çoban olacak. ¹⁷Canımı, tekrar geri almak üzere veririm. Bunun için Baba beni sever. ¹⁸Canımı kimse benden alamaz; ben onu kendiliğimden veririm. Onu vermeye de tekrar geri almaya da yetkim var. Bu buyruğu Babamdan aldım.»
¹⁹Bu sözlerden dolayı Yahudiler arasında yine ayrılık doğdu. ²⁰Birçoğu, «O'nu cin çarpmış, delidir. Niçin O'nu dinliyorsunuz?» diyordu.
²¹Başkaları ise, «Bunlar, cin çarpmış bir adamın sözleri değildir» dediler. «Cin, körlerin gözlerini açabilir mi?»

İsa'ya karşı tepkiler büyüyor

^{22O sırada Kudüs'te tapınağın açılışını anma bayramı
kutlanıyordu. Mevsim kıştı. ²³İsa tapınağın avlusunda,
Süleyman'ın Eyvanında yürüyordu. ²⁴Yahudiler O'nun
çevresini sararak, «Bizi daha ne kadar zaman kuşkuda bırakacaksın?» dediler. «Eğer
Mesih isen, bize açıkça söyle.»

²⁵İsa onlara şu karşılığı verdi: «Size söyledim, ama
iman etmiyorsunuz. Babamın adıyla yaptığım işler bana tanıklık ediyor. ²⁶Ama siz iman etmiyorsunuz. Çünkü benim koyunlarımdan
değilsiniz. ²⁷Koyunlarım sesimi işitir. Ben onları
tanırım, onlar da beni izler. ²⁸Onlara sonsuz yaşam
veririm; asla mahvolmayacaklar. Onları hiç kimse elimden kapamaz. ²⁹Onları
bana veren Babam her şeyden üstündür. Onları Baba'nın elinden kapmaya kimsenin
gücü yetmez. ³⁰Ben ve Baba biriz.»

³¹Yahudiler O'nu taşlamak için yerden yine taş aldılar. ³²İsa onlara, «Size Baba'dan kaynaklanan birçok iyi işler
gösterdim» dedi. «Bu işlerden hangisi için beni taşlıyorsunuz?»

³³Yahudiler şöyle cevap
verdiler: «Seni iyi işlerden ötürü değil, küfür ettiğin için taşlıyoruz.
İnsan olduğun halde Tanrı olduğunu ileri sürüyorsun.»

³⁴İsa şu karşılığı
verdi: «Yasanızda, `Siz ilahlarsınız, dedim' diye yazılı değil mi? ³⁵Tanrı, kendilerine sözünü gönderdiği kimseleri ilahlar diye
adlandırır. Kutsal Yazı da geçerliliğini yitirmez. ³⁶Baba
beni kendine ayırıp dünyaya gönderdi. Öyleyse `Tanrı'nın Oğluyum' dediğim için
bana nasıl `Küfür ediyorsun' dersiniz? ³⁷Eğer Babamın
işlerini yapmıyorsam, bana iman etmeyin. ³⁸Ama yapıyorsam,
bana iman etmeseniz bile, yaptığım işlere iman edin. Öyle ki, Baba'nın bende, benim
de Baba'da olduğumu bilesiniz ve anlayasınız.»

³⁹O'nu yine yakalamaya çalıştılarsa da, ellerinden
sıyrılıp kurtuldu.

⁴⁰Tekrar Şeria nehrinin
ötesine, Yahya'nın başlangıçta vaftiz ettiği yere gitti ve orada kaldı. ⁴¹Birçokları, «Yahya hiç mucize yapmadı, ama bu adam için
söylediklerinin hepsi doğru çıktı» diyerek İsa'ya geldiler. ⁴²Ve
orada birçokları O'na iman etti.}