2. Korintliler

11. Bölüm

Sahte elçiler

Umarım yapacağım küçük bir akılsızlığı hoş görürsünüz. Ne olur, beni hoş görün! ²Sizler için Tanrısal bir kıskançlık duyuyorum. Çünkü sizleri, el değmemiş bir kız gibi tek bir ere, Mesih'e sunmak üzere nişanladım. ³Ne var ki, yılanın Havva'yı kurnazlığıyla aldatması gibi, düşüncelerinizin Mesih'e olan içten ve pak adanmışlıktan saptırılmasından korkuyorum. ⁴Çünkü size gelen ve bizim tanıttığımızdan değişik bir İsa'yı tanıtanları pekâlâ hoş görüyorsunuz. Ayrıca, aldığınız ruhtan farklı bir ruhu ve kabul ettiğinizden farklı bir müjdeyi kabul ederek bunları hoş görüyorsunuz. ⁵Bu sözüm ona üstün elçilerden hiç de aşağı olduğumu sanmıyorum! ⁶Acemi bir konuşmacı olabilirim, ama bilgide acemi değilim. Bunu size her durumda her bakımdan açıkça gösterdik.
⁷Sizin yücelmeniz için kendimi alçaltarak Tanrı'nın müjdesini size karşılıksız bildirmekle günah mı işledim? ⁸Size hizmet etmek için yardım aldığım başka toplulukları âdeta soydum. ⁹Aranızdayken ihtiyacım olduğu halde hiçbirinize yük olmadım. Çünkü Makedonya'dan gelen kardeşler eksiklerimi tamamladılar. Size yük olmamaya hep özen gösterdim, bundan böyle de özen göstereceğim. ¹⁰Mesih'in gerçeği bende olduğu kadar kesinlikle diyebilirim ki, Ahaya ilinde hiç kimse beni böyle övünmekten alıkoyamaz. ¹¹Neden mi? Sizi sevmediğimden mi? Tanrı bilir ki, sizi seviyorum. ¹²Övündükleri konuda bize eşit sayılmak isteyen fırsatçılara fırsat vermemek için, yaptığımı yapmaya devam edeceğim. ¹³Bu tür adamlar sahte elçiler, aldatıcı işçiler, kendilerine Mesih'in elçisi süsü verenlerdir. ¹⁴Bu şaşılacak şey değildir. Şeytan bile kendisine ışık meleği süsü verir. ¹⁵Onun hizmetkârlarının da kendilerine doğruluğun hizmetkârları süsü vermesi pek şaşırtıcı değildir. Öylelerinin sonu yaptıklarına uygun olacaktır.

Övünmek gerekirse...

^{16Yine söylüyorum, kimse beni akılsız sanmasın. Öyle sanıyorsanız,
akılsız birini kabul eder gibi olsa da beni kabul edin ki, ben de biraz övüneyim! ¹⁷Söylediklerimi, Rab'bin söyleyeceği gibi değil,
akılsızmışım gibi, bu övüngen tavırla söylüyorum. ¹⁸Mademki
birçokları ne olduklarıyla övünüyorlar, ben de övüneceğim. ¹⁹Sizler
akıllı olduğunuz için akılsızlara seve seve katlanıyorsunuz! ²⁰Aslında
sizi köle edenlere, sizi sömürenlere, sizden yararlananlara, büyüklük taslayanlara
ya da sizi tokatlayanlara katlanıyorsunuz. ²¹Utanarak kabul
ediyorum ki, biz bunu yapacak güçte değildik!

Ama birinin övünmeye cesaret ettiği konuda - akılsız biri gibikonuşuyorum - ben de
övünmeye cesaret ediyorum. ²²Bunlar İbrani midirler? Ben de
İbraniyim. İsrailli midirler? Ben de İsrailliyim. İbrahim'in soyundan mıdırlar? Ben
de onun soyundanım. ²³Mesih'in
hizmetkârları mıdırlar? Aklımı kaçırmış gibi konuşuyorum. Ben O'nun daha
üstün bir hizmetkârıyım. Ben daha çok emek verdim, hapse daha çok girdim, sayısız
kere dayak yedim, çok kez ölümle burun buruna geldim. ²⁴Yahudilerden beş kez otuz dokuzar kırbaç
yedim. ²⁵Üç kez değnekle
dövüldüm, bir kez taşlandım, üç kez deniz kazasına uğradım. Bir gün bir gece
açık denizde kaldım. ²⁶Sık
sık yolculuk ettim. Irmaklarda ve haydutlar arasında, gerek soydaşlarım gerekse de
diğer uluslar arasında tehlikelere uğradım. Şehirde, çölde, denizde ve sahte
kardeşler arasında tehlikelere düştüm. ²⁷Emek verdim,
sıkıntı çektim, çok kez uykusuz kaldım. Açlık ve susuzluğu tattım. Çok kez
yiyeceksiz ve soğukta çıplak kaldım. ²⁸Bütün diğer
sorunların yanısıra, tüm inanlı toplulukları için her gün çekmekte olduğum
kaygının baskısı var üzerimde. ²⁹Kim güçsüz olur da
ben güçsüz olmam? Kim günaha düşürülür de ben onun için yanmam?

³⁰Eğer övünmem gerekirse, güçsüzlüğümü gösteren
şeylerle övüneceğim. ³¹Rab İsa'nın sonsuza dek
övülecek olan Tanrısı ve Babası bilir ki, yalan söylemiyorum. ³²Şam'da Kral Aretas'ın valisi beni yakalatmak
için kenti sıkı bir denetim altına almıştı. ³³Ama beni
küfe içinde surdaki bir pencereden sarkıttılar; böylece onun elinden sıyrılıp
kaçtım.}