Yeremya

Yahuda Halkına Yıkım

  2 Sana, 'Nereye gidelim?' diye sorarlarsa de ki, 'RAB şöyle diyor:

"'Ölüm için ayrılanlar ölüme,

Kılıç için ayrılanlar kılıca,

Kıtlık için ayrılanlar kıtlığa,

Sürgün için ayrılanlar sürgüne.'

  3 "Onların başına dört tür yıkım getirmeye karar verdim" diyor RAB, "Öldürmek için kılıcı, paralamak için köpekleri, yiyip bitirmek, yok etmek için yırtıcı kuşlarla yabanıl hayvanları salacağım üzerlerine.

  4 Yahuda Kralı Hizkiya oğlu Manaşşe'nin Yeruşalim'de yaptıkları yüzünden bütün yeryüzü krallıklarını dehşete düşüreceğim.

  5 "Kim acıyacak sana, ey Yeruşalim?

Kim yas tutacak senin için?

Hal hatır sormak için

Kim yolundan dönüp sana gelecek?

  6 Sen beni reddettin" diyor RAB,

"Gerisin geri gidiyorsun.

Ben de elimi sana karşı kaldıracak,

Seni yok edeceğim;

Merhamet ede ede yoruldum.

  7 Ülkenin kapılarında,

Halkımı yabayla savuracak,

Çocuksuz bırakacak, yok edeceğim;

Çünkü yollarından dönmediler.

  8 Dul kadınlarının sayısı denizdeki kumdan çok olacak.

Gençlerinin analarına

Öğle vakti yok ediciyi göndereceğim;

Üzerlerine ansızın acı, dehşet salacağım.

  9 Yedi çocuklu kadın

Bayılıp son soluğunu verecek;

Daha gündüzken güneşi batacak,

Utandırılıp alçaltılacak.

Sağ kalanları düşmanlarının önünde

Kılıca teslim edeceğim."

Böyle diyor RAB.

Yeremya RAB'be İçini Döküyor

  10 Vay başıma!

Herkesle çekişip davacı olayım diye

Doğurmuşsun beni, ey anam!

Ne ödünç aldım, ne ödünç verdim,

Yine de herkes lanet okuyor bana.

  11 RAB şöyle dedi:

"Kuşkun olmasın, iyilik için seni özgür kılacağım,

Yıkım ve sıkıntı zamanında

Düşmanlarını sana yalvartacağım.

  12 Demiri, kuzeyden gelen demiri

Ya da tuncu kimse kırabilir mi?

  13 Ülkende işlenen günahlar yüzünden

Servetini de hazinelerini de karşılıksız,

Çapul malı olarak vereceğim.

  14 Bilmediğin bir ülkede

Düşmanlarına köle edeceğim[i] seni.

Çünkü size karşı öfkem

Ateş gibi tutuşup yanacak."

  15 Sen bilirsin, ya RAB,

Beni anımsa, beni kolla.

Bana eziyet edenlerden öcümü al.

Sabrınla beni canımdan etme,

Senin uğruna aşağılandığımı unutma.

  16 Sözlerini bulur bulmaz yuttum,

Bana neşe, yüreğime sevinç oldu.

Çünkü seninim ben,

Ey Her Şeye Egemen RAB Tanrı!

  17 Eğlenenlerin arasında oturmadım,

Onlarla sevinip coşmadım.

Elin üzerimde olduğu için

Tek başıma oturdum,

Çünkü beni öfkeyle doldurmuştun.

  18 Neden sürekli acı çekiyorum?

Neden yaram ağır ve umarsız?

Benim için aldatıcı bir dere,

Güvenilmez bir pınar mı olacaksın?

  19 Bu yüzden RAB diyor ki:

"Eğer dönersen seni yine hizmetime alırım;

İşe yaramaz sözler değil,

Değerli sözler söylersen,

Benim sözcüm olursun.

Bu halk sana dönecek,

Ama sen onlara dönmemelisin.

  20 Bu halkın karşısında

Sağlamlaştırılmış tunç bir duvar kılacağım seni;

Seninle savaşacak ama yenemeyecekler,

Çünkü yardım etmek, kurtarmak için

Ben seninleyim" diyor RAB.

  21 "Seni kötünün elinden özgür kılacak,

Acımasızın avucundan fidyeyle kurtaracağım."