Markos

8. Bölüm

İsa dört bin kişiyi doyuruyor

^1-2O günlerde yine büyük bir kalabalık toplanmıştı. Yiyecek bir şeyleri olmadığı için İsa öğrencilerini yanına çağırıp, «Halka acıyorum» dedi. «Üç gündür yanımdalar ve yiyecek hiçbir şeyleri yok. ³Onları aç aç evlerine gönderirsem, yolda bayılırlar. Hem bazıları uzak yoldan geliyor.»
⁴Öğrencileri buna karşılık, «Böyle ıssız bir yerde bu kadar kişiyi doyuracak ekmeği insan nereden bulabilir?» dediler.
⁵İsa, «Kaç ekmeğiniz var?» diye sordu.
«Yedi tane» dediler.
⁶Bunun üzerine İsa, halka yere oturmalarını buyurdu. Sonra yedi ekmeği aldı, şükredip bunları böldü, dağıtmaları için öğrencilerine verdi. Onlar da halka dağıttılar. ⁷Birkaç küçük balıkları da vardı. İsa şükran duasını yapıp bunları da dağıtmalarını söyledi. ⁸Herkes yiyip doyduktan sonra yedi küfe dolusu yemek artığı topladılar. ^9-10Orada yaklaşık dört bin kişi vardı. İsa onları salıverdikten sonra öğrencileriyle birlikte hemen kayığa binip Dalmanuta taraflarına geçti.

Ferisilerin ve Hirodes'in mayası

(Mat.16:1-12)

¹¹Ferisiler gelip İsa'yla tartışmaya başladılar. O'nu sınamak amacıyla gökten bir belirti göstermesini istediler. ¹²İsa içten bir ah çekerek, «Bu kuşak neden bir belirti istiyor?» dedi. «Size doğrusunu söyleyeyim, bu kuşağa hiçbir belirti gösterilmeyecek.» ¹³Sonra onları orada bırakıp yine kayığa bindi ve karşı yakaya yöneldi.
¹⁴Öğrenciler ekmek almayı unutmuşlardı. Kayıkta, yanlarında bir tek ekmek vardı. ¹⁵İsa onlara şu uyarıda bulundu: «Dikkatli olun, Ferisilerin mayasından ve Hirodes'in mayasından sakının!»
¹⁶Onlar ise kendi aralarında, «Ekmeğimiz olmadığı için böyle diyor» şeklinde konuştular.
¹⁷Bunun farkında olan İsa, «Ekmeğiniz yok diye ne konuşup duruyorsunuz?» dedi. «Hâlâ akıl erdiremiyor, anlamıyor musunuz? Zihniniz körleşti mi? ^18-19Gözleriniz olduğu halde görmüyor musunuz? Kulaklarınız olduğu halde işitmiyor musunuz? Hatırlamıyor musunuz, beş ekmeği beş bin kişiye bölüştürdüğümde kaç sepet dolusu yemek artığı topladınız?»
«On iki» dediler.
²⁰«Yedi ekmeği dört bin kişiye bölüştürdüğümde kaç küfe dolusu yemek artığı topladınız?»
«Yedi» dediler.
²¹İsa onlara, «Hâlâ anlamıyor musunuz?» dedi.

Beytsayda'da kör bir adam iyileştiriliyor

^{22İsa ile öğrencileri Beytsayda'ya geldiler. Orada bazı kişiler İsa'ya
kör bir adam getirip ona dokunması için yalvardılar. ²³İsa
körün elinden tutarak onu köyün dışına çıkardı. Gözlerine tükürüp ellerini
üzerine koydu ve, «Bir şey görüyor musun?» diye sordu.

²⁴Adam başını kaldırıp, «İnsanlar görüyorum» dedi,
«ağaçlara benziyorlar, ama yürüyorlar.»

²⁵Sonra İsa ellerini yeniden adamın gözleri üzerine koydu.
Adam gözlerini açtı, baktı; iyileşmiş ve her şeyi açık seçik görmeye
başlamıştı. ²⁶İsa, «Köye bile girme!» diyerek onu
evine gönderdi.

Petrus'un Mesih'i tanıması

(Mat.16:13-20; Luk.9:18-21)

²⁷İsa, öğrencileriyle birlikte Filipus Sezariyesi'ne
bağlı köylere gitti. Yolda öğrencilerine, «Halk, benim kim olduğumu söylüyor?»
diye sordu.

²⁸Öğrencileri O'na şu
karşılığı verdiler: «Vaftizci Yahya diyorlar. Ama kimi İlyas, kimi de
peygamberlerden biri olduğunu söylüyor.»

²⁹O da onlara, «Ya siz, ben
kimim dersiniz?» diye sordu.

Petrus, «Sen Mesih'sin» cevabını verdi.

³⁰Bunun üzerine İsa bu konuda kimseye bir şey
söylememeleri için onları uyardı.

İsa ölüp dirileceğini önceden bildiriyor

(Mat.16:21-28; Luk.9:22-27)

³¹İsa, İnsanoğlu'nun çok acı çekmesi, ihtiyarlar,
başkâhinler ve din bilginlerince reddedilmesi, öldürülmesi ve üç gün sonra
dirilmesi gerektiğini onlara anlatmaya başladı. ³²Bunları
açıkça söylüyordu. Bunun üzerine Petrus O'nu bir kenara çekip azarlamaya başladı.

³³Ama İsa dönüp diğer öğrencilerine baktı. Petrus'u
azarlayarak, «Çekil önümden, Şeytan!» dedi. «Senin düşüncelerin Tanrı'nın
değil, insanın düşünceleridir.»

³⁴Öğrencileriyle birlikte
halkı da yanına çağırıp şöyle konuştu: «Ardımdan gelmek isteyen, kendini inkâr
etsin, çarmıhını yüklenip beni izlesin. ³⁵Canını kurtarmak isteyen onu yitirecek;
canını benimve Müjde'nin uğruna yitiren ise onu kurtaracaktır. ³⁶İnsan
bütün dünyayı kazanıp da canından olursa, bunun kendisine ne yararı olur? ³⁷İnsan, kendi canına karşılık ne verebilir? ³⁸Bu
vefasız ve günahkâr kuşağın ortasında, kim benden ve benim sözlerimden utanırsa,
İnsanoğlu da, Babasının görkemi içinde kutsal meleklerle birlikte geldiğinde o
kişiden utanacaktır.»}