Filipililer
Pavlus'un Filipililere mektubu
FİLİPİLİLERE GİRİŞ
Genel bakış: Bugünkü Yunanistan'ın Kavala kentine yakın olan Filipi, ilk yüzyılda Makedonya'nın en önemli kentlerinden biriydi. Pavlus, ikinci yolculuğu sırasında burada bir inanlılar topluluğu oluşturmuştu (Elç.16:12-40). Bu mektubu hapishaneden yazıyor, büyük olasılıkla Roma'da tutukluyken (Flp.1:13, Flp.4:22). Bu varsayımla yola çıkarsak mektubun yazılış tarihi İ.S. 61 yıllarına rastlar. O sırada Pavlus, Roma'da yaşadığı evde göz hapsindeydi (Elç.28:16-31). Onun tutuklandığını öğrenen Filipili inanlılar, bağışlarını Epafrodit'in eliyle ona gönderirler. Pavlus ise Roma'da ölüm derecesinde hastalanıp iyileşmiş olan Epafrodit'i, sağlam kişiliğini öven sözlerle (Flp.2:25-30) ve kendisine ulaştırılan bağışlar için1 sunduğu candan teşekkürlerle Filipi'ye geri gönderir. Bu arada Pavlus yargılanmaktadır (Flp.1:20-25). Yargılama sırasında cesaretini yitirmeyeceğini ummakta, sonunda da görevini sürdürmek üzere hayatta kalacağına inanmaktadır. Durumu belli olur olmaz, Timoteyus'u kendisiyle ilgili haberlerle Filipi'ye göndermeyi tasarlıyor (Flp.2:19-23). Böylece Timoteyus'un dönüşünde, çok sevdiği Filipili inanlılarla ilgili haberler alacağını umar (Flp.1:7-8; Flp.4:1). Daha sonra onları bizzat ziyaret edebileceğini ümit ettiğini söyler (Flp.2:24).
Mektubun içeriği: Pavlus'un imanı ve sevinci, çektiği bütün sıkıntı ve acılara rağmen, tüm mektup boyunca göze çarpıyor. Gerçekte «sevinç» ve «sevinmek» sözcükleri on yedi kez tekrarlanır2. Pavlus, Mesih uğruna tutuklandığının saray muhafızlarınca bilinmesinden, ayrıca birçok inanlının, çektiği sıkıntılardan cesaret alıp Tanrı sözünü yüreklilikle yaymalarından büyük sevinç duyuyor (Flp.1:12-18). Tüm yaşamını göz önüne getiriyor ve hiçbir şeyin, Mesih'i tanımakla karşılaştırılamayacağını söylüyor. Hedefe ulaşmak ümidiyle koşmaya devam ettiğini yazıyor3.
Bunun yanı sıra Filipili dostları için dua etmekte (Flp.1:4-5,9-11) ve mektubuyla onları yüreklendirmeye çalışmaktadır. Sevinmeleri (Flp.3:1; Flp.4:4);4 birlik içinde olmaları4; yalnız kendilerini değil, başkalarını da düşünmeleri gerektiğini yazıyor (Flp.2:3-4). Filipilileri, mektubun ünlü 2:5-11 ayetlerinde, Mesih'in olağanüstü alçakgönüllülük örneğiyle cesaretlendirmeye çalışır. Yanlış öğreti yayanlar tarafından saptırılmamaları, kendilerine karşı olanlardan yılmadan Rab'be sımsıkı bağlı kalmaları gerektiğini hatırlatır. Onlara da, kendisi gibi Mesih uğruna acı çekmek ayrıcalığı verilmiştir5. Pavlus onlara, «Beni örnek alın» diyor (Flp.3:15-17; Flp.4:9).
Ana hatlar:
Flp.1:1-11 Selamlar, teşekkür ve dua
Flp.1:12-26 Pavlus'un durumu
Flp.1:27-2:18 Yüreklendirici sözler
Flp.2:19-30 Timoteyus ve Epafrodit
Flp.3:1-21 Hedefimiz
Flp.4:1-9 Son öğütler
Flp.4:10-23 Bağışlar için teşekkür
Kaynak ayetler:
1Flp.1:4-5; 4:10,14-18
2Flp.1:4-5,18,25; 2:1-2,17-18,28-29; 3:1; 4:1,4,10
3Flp.3:3-14; ayrıca bkz. 1:21; 4:13
4Flp.1:27-28; 2:1-2,14-16; 4:2
5Flp.1:27-30; Flp.3:2-3; Flp.4:1
1. Bölüm
1Mesih İsa'nın kulları ben Pavlus ve Timoteyus'tan, Filipi'de bulunan gözetmenler ve görevlilerle birlikte Mesih İsa'ya ait bütün kutsallara selam! 2Babamız Tanrı'dan ve Rab İsa Mesih'ten size lütuf ve esenlik olsun.
Şükran ve dua
3Sizi hatırladıkça Tanrıma şükrediyorum. 4-5İlk günden şimdiye dek Müjde'nin yayılmasındaki işbirliğinizden dolayı her duamda hepiniz için her zaman sevinçle dilekte bulunuyorum. 6Sizde iyi bir işe başlamış olan Tanrı'nın bunu, Mesih İsa'nın gününe dek bitireceğine güvenim vardır. 7Hepinizle ilgili olarak böyle düşünmekte haklıyım. Her an yüreğimdesiniz. İster zincire vurulmuş olayım, ister Müjde'yi savunup doğrulamakta olayım, hepiniz benimle birlikte Tanrı'nın lütfuna ortaksınız. 8Hepinizi Mesih İsa'nın sevgisiyle nasıl özlediğime Tanrı tanıktır. 9Duam şu ki sevginiz, bilgi ve her tür sezgiyle arttıkça artsın. 10-11Öyle ki, üstün değerleri ayırt edebilesiniz ve böylece, Tanrı'nın yüceliği ve övgüsü için, Mesih'in aracılığıyla gelen doğruluk meyvesiyle dolarak Mesih'in gününde saf ve kusursuz olasınız.
Müjde'nin yayılması
12Kardeşler, şunu bilmenizi isterim: başıma gelenler daha çok Müjde'nin yayılmasına yaramıştır. 13Sonuç olarak tüm saray muhafızları dahil, herkes Mesih uğruna zincire vurulduğumu öğrendi. 14Kardeşlerin çoğu da zincire vuruluşumdan ötürü Rab'be güvenerek Tanrı sözünü korkusuzca söylemekte daha da cesur davranıyorlar. 15Gerçi bazıları Mesih'i kıskançlık ve rekabetle, bazıları ise iyi niyetle tanıtıyorlar. 16Sonuncular, Müjde'yi savunmak için atandığımı bilerek bunu sevgiyle yapıyorlar. 17Ötekiler ise Mesih'i temiz yürekle değil, tutukluluğumda bana sıkıntı çıkaracaklarını sanarak bencil tutkularla tanıtıyorlar. 18Ama ne önemi var? İster art niyetle, ister içtenlikle olsun, her durumda Mesih tanıtılmış oluyor. Buna seviniyorum, sevineceğim de. 19Çünkü dualarınızla ve İsa Mesih'in Ruhunun yardımıyla bunun bana kurtuluş getireceğini biliyorum.
20Hiçbir şekilde utandırılmayacağımı, yaşasam da ölsem de, Mesih'in her zamanki gibi şimdi de bedenimde yüceltilmesi için tam bir cesaret gösterebileceğimi bekliyor ve umut ediyorum. 21Çünkü benim için, yaşamak Mesih'tir, ölmek kazançtır. 22Eğer bu dünyada yaşamaya devam edersem, yararlı işler yapacağım. Ama hangisini seçeceğimi bilemiyorum. 23İki seçenek arasında kaldım. Bu dünyadan ayrılmayı ve Mesih'le birlikte olmayı arzuluyorum; bu çok daha iyidir. 24Ama bu dünyada kalmam sizin için daha gereklidir. 25Bundan emin olarak biliyorum ki, kalacağım. İmanda gelişip sevinmeniz için hepinizle birlikte olmaya devam edeceğim. 26Öyle ki, tekrar yanınıza geldiğimde, Mesih İsa'da benimle daha çok övünebilesiniz.
27-28Ancak yaşayışınız Mesih'in müjdesine layık olsun. Öyle ki, gelip sizi görsem de, uzakta kalsam da, sizinle ilgili haberleri, tek bir ruhta dimdik durduğunuzu, Müjde'de açıklanan inanç uğruna tek bir can halinde birlikte mücadele ettiğinizi, size karşı duranlardan hiçbir şekilde yılmadığınızı duyayım. Böyle davranmanız onlar için bir belirtidir - kendilerinin mahvolacağını, sizlerin ise kurtulacağını gösteren bir belirti. Ve bu Tanrı'nın işidir. 29-30Çünkü Mesih uğruna size yalnız Mesih'e iman etmek değil, ama daha önce bende gördüğünüz ve hâlâ sürdürdüğümü duyduğunuz zorlu çabanın aynısına sahip olarak Mesih uğruna acı çekmek ayrıcalığı da verildi.