Yakup

YAKUP'UN MEKTUBU

GİRİŞ

Bu mektup inanlının günlük yaşamında üzerinde titizlikle durulması gereken tutum ve davranışları içerir. Tanrı esinlemesiyle mektubu yazan Yakup'tur. Yazılış tarihi İ.S. 50 yılı dolaylarındadır. Yakup Yeruşalim'de kilisenin ileri gelenlerindendi (bkz. Ha.İş. 15:19-23). Mektup Yahudiye bölgesi dışında yaşayan tüm inanlılara yazıldı. Ana konusu 1:27 ve 2:26 'da vurgulanmıştır. Mektup doğadan alınmış tanımlarla, benzetmelerle, ahlaksal örneklerle doludur. Birçok öğüdü içeren bu mektubun tezi, sevgiyle ve eylemle kanıtlanmayan inancın boşluğu, etkisizliğidir.
Mektup kişinin göze çarpmayan günahlarını ortaya çıkarmakta, Tanrı bilgeliğiyle donatılmanın gereğini belirtmektedir. Bu günahlar şöyle sıralanır: Para sevgisi, zenginliğin yol açtığı kendini beğenme (2:2-4), dünya ile dostluk, gurur (4:4-6), sabırsızlık, yakınma (5:7-11), iftira, yergi, huysuzluk (3:1-12; 4:11,12), sömürücülük, çıkarcılık (5:1-6).
Mektup çağdaş insana sesleniyor; güncel bunalımlara, sağlıksız ilişkilere değiniyor.

Ana Hatlar
1:1-2:26    Gerçek inancın özellikleri
3:1-4:17    Sınavı veremeyen inancın görünümü
5:1-20       Uyarı, öğüt

1Tanrı'nın ve Rab İsa Mesih'in kulu Yakup, her yere dağılmış olan on iki oymağı selamlar..

Denenmeler

²Kardeşlerim, çeşitli denenmelerle karşılaştığınızda bunu sevinçle karşılayın.

³Çünkü biliyorsunuz ki, imanınızın sınanması dayanma gücü oluşturur.

⁴Bu dayanma gücü sizde sonucunu göstersin, ve hem yetkin olasınız hem de olgunlaşasınız. Hiçbir konuda eksiğiniz kalmasın.

⁵Sizlerden birinin bilgeliği eksikse, kınamaksızın, cömertçe herkese veren Tanrı'dan istesin ve kendisine verilecektir.

⁶Ama hiçbir kuşkuya düşmeden, imanla istesin. Çünkü kuşkuya düşen kişi, rüzgarın çalkaladığı ve sağa sola savurduğu denizin dalgasına benzer.

⁷Böyle bir durumda bulunan insan Rab'den bir şey alacağını sanmasın.

⁸Dengesiz insan tuttuğu yolların tümünde kararsız olan kişidir.

Yoksul ile Varlıklı

⁹Alt düzeyden olan kardeş yükseltilmesiyle övünsün;

¹⁰Varlıklı olan ise alt düzeye indirilmesiyle. Çünkü varlıklı kişi 'kır çiçeği gibi' geçip gidecektir.

¹¹Çevreyi yakarak yükselen güneş 'otu kurutur', onun 'çiçeği yere düşer’, dış görünüşünün güzelliği de kaybolur. Tıpkı bunun gibi, varlıklı kişi de kendi uğraşları ortasında solup gidecektir.

Tanrı Kimseyi Denemez ve Denenmez

¹²Denenmeye katlanan adam mutludur. Çünkü denemeden başarıyla geçtiğinde, Tanrı'nın kendisini sevenlere vaat ettiği yaşam tacını alacaktır.

¹³Denenen kişi kim olursa olsun, "Ben Tanrı tarafından deneniyorum" demesin. Çünkü Tanrı kötü şeylerle denenmez. Kendisi de hiç kimseyi denemez.

¹⁴Ne var ki, herkes kendi tutkusunun ayartması ve kandırmasıyla denenmeye uğrar.

¹⁵Bunun ardından da tutku gebe kalır ve günahı oluşturur. Günahın olgunlaşması ise ölümü doğurur.

¹⁶Sevgili kardeşlerim, yanılmayın.

¹⁷Her yararlı bağış ve yetkin armağan yücelerdendir ve kendisinde değişiklik ve döneklik gölgesi olmayan göksel Işıklar Babası'ndan gelir.

¹⁸Yaratıkları arasında ilk ürün özelliğini taşımamız için kendi isteği uyarınca, gerçek söz aracılığıyla bizlere doğuş sağladı.

Sözü Dinlemek ve Uygulamak

¹⁹Sevgili kardeşlerim, şunu bilmelisiniz: Herkes işitmekte çabuk, konuşmakta ve kızmakta ağır davransın.

²⁰Çünkü insanın öfkesi Tanrı doğruluğunu oluşturmaz.

²¹Bu nedenle, her tür kirliliği ve giderek artan kötülüğü üzerinizden atın. İçinize ekilmiş, canlarınızı kurtarmak için yeterli güce sahip olan sözü yumuşak huylulukla kabul edin.

²²Sözün uygulayıcıları olun; kendi kendini aldatan kupkuru dinleyicileri olmayın.

²³Çünkü bir kimse sözün uygulayıcısı değil de sadece dinleyicisi ise, aynada doğal yüzüne bakan adam gibidir.

²⁴Kendi yüzüne baktıktan sonra gider ve görünüşünün nasıl olduğunu unutuverir.

²⁵Oysa özgürlüğün yetkin yasasına yaklaşıp onda sürekli kalan kişi, dinlediğini unutan biri değil, tam tersine, gerekli olanı uygulayandır. Bu insan kendi yaptıklarıyla mutluluk bulur.

²⁶Dindar olduğunu sanıp da, diline gem vurmayan kişi kendini aldatır ve böylesinin inancı boştur.

²⁷Göksel Tanrı'nın ve Baba'nın önünde pak ve lekesiz dindarlık, yetimleri, dulları acılarında ziyaret etmek ve kendisini dünyanın pisliğinden korumaktır.

1:11 Yşa.40:6,7.

1:12 Dan.12:12.