Yuhanna
21. Bölüm
İsa göl kenarında
1-2Bundan sonra Taberiye gölünün kenarında İsa
öğrencilerine yine göründü. Bu da şöyle oldu: Simun Petrus, İkiz[hh] diye anılan Tomas, Celile'nın Kana
köyünden Natanyel, Zebedi'nin oğulları ve İsa'nın öğrencilerinden iki kişi daha
birlikte bulunuyorlardı. 3Simun
Petrus ötekilere, «Ben balık tutmaya gidiyorum» dedi.
Onlar, «Biz de seninle geliyoruz» dediler.
Dışarı çıkıp kayığa bindiler. Ama o gece bir şey tutamadılar. 4Sabah
olurken İsa kıyıda duruyordu. Ne var ki öğrenciler, O'nun İsa olduğunu
anlamadılar. 5İsa, «Çocuklar, balığınız yok mu?» diye
sordu.
«Yok» cevabını verdiler.
6İsa, «Ağı kayığın sağ
yanına atın, tutarsınız» dedi.
Bunun üzerine ağı attılar. O kadar çok balık tuttular ki, artık ağı çekemez
olmuşlardı. 7İsa'nın sevdiği öğrenci, Petrus'a, «Bu
Rab'dir!» dedi.
Simun Petrus O'nun Rab olduğunu işitince üzerinden çıkarmış olduğu üstlüğü
giyip göle atladı. 8Öbür öğrenciler balık dolu ağı
çekerek kayıkla geldiler. Çünkü karadan ancak iki yüz arşın kadar uzaktaydılar. 9Karaya çıkınca orada yanan bir kömür ateşi, ateşin üzerinde
balık ve ekmek gördüler.
10İsa onlara, «Şimdi tuttuğunuz balıklardan getirin»
dedi.
11Simun Petrus kayığa atladı ve tam yüz elli üç iri
balıkla yüklü ağı karaya çekti. Bu kadar çok balık olduğu halde
ağyırtılmamıştı. 12İsa onlara, «Gelin, yemek yiyin»
dedi.
Öğrencilerden hiçbiri O'na, «Sen kimsin?» diye sormaya cesaret edemedi. Çünkü
O'nun Rab olduğunu biliyorlardı. 13İsa gidip ekmeği aldı,
onlara verdi. Aynı şekilde balıkları da verdi. 14İşte
bu, İsa'nın ölümden dirildikten sonra öğrencilere üçüncü görünüşüydü.
İsa ile Petrus
15Yemekten sonra İsa, Simun Petrus'a, «Yuhanna oğlu Simun, beni bunlardan
daha çok seviyor musun?» diye sordu.
Petrus, «Evet, Rab» dedi, «seni sevdiğimi bilirsin.»
İsa ona, «Kuzularımı otlat» dedi. 16İkinci kez yine ona,
«Yuhanna oğlu Simun, beni seviyor musun?» diye sordu.
O da, «Evet, Rab, seni sevdiğimi bilirsin» dedi.
İsa ona, «Koyunlarımı güt» dedi. 17Üçüncü kez ona,
«Yuhanna oğlu Simun, beni seviyor musun?» diye sordu.
Petrus kendisine üçüncü kez, «Beni seviyor musun?» diye sormasına üzüldü. «Rab,
sen her şeyi bilirsin, seni sevdiğimi de bilirsin» dedi.
İsa ona, «Koyunlarımı otlat» dedi. 18«Sana doğrusunu
söyleyeyim, gençliğinde kendi kuşağını kendin bağlar, istediğin yere giderdin.
Ama yaşlanınca ellerini uzatacaksın, başkası seni bağlayacak ve istemediğin yere
götürecek.» 19Bunu, Tanrı'yı ne tür bir ölümle
yücelteceğini belirtmek için söyledi. Sonra ona, «Ardımdan gel» dedi.
20Petrus arkasına döndü,
İsa'nın sevdiği öğrencinin kendilerini izlediğini gördü. Bu öğrenci, akşam
yemeğinde İsa'nın göğsüne yaslanan ve, «Rab, seni ele verecek olan kimdir?» diye
soran öğrencidir. 21Petrus onu görünce İsa'ya, «Rab, ya
bu ne olacak?» diye sordu.
22İsa ona, «Ben gelinceye dek onun yaşamasını istiyorsam,
bundan sana ne?» dedi. «Sen ardımdan gel!»
23Bu yüzden kardeşler arasında o öğrencinin
ölmeyeceğine dair bir söylenti çıktı. Ama İsa Petrus'a, «O ölmeyecek»
dememişti. Sadece, «Ben gelinceye dek onun yaşamasını istiyorsam, bundan sana ne?»
demişti.
24Bütün bunlara tanıklık eden ve bunları yazan öğrenci
budur. Onun tanıklığının doğru olduğunu biliyoruz.
25İsa'nın yaptığı daha başka çok şey vardır. Bunlar
tek tek yazılsaydı, sanırım yazılan kitaplar dünyaya sığmazdı.