Yuhanna
8. Bölüm
Zinada yakalanan kadın
İsa ise Zeytin dağına gitti. 2Ertesi sabah erkenden yine
tapınağa döndü. Bütün halk O'nun yanına geliyordu. O da oturup onlara ders vermeye
başladı. 3-4Din bilginleri ve Ferisiler, zina
ederken yakalanmış bir kadın getirdiler. Kadını orta yere çıkararak İsa'ya,
«Öğretmen, bu kadın tam zina ederken yakalandı» dediler. 5«Musa, Yasa'da bize böyle kadınların
taşlanmasını buyurdu, sen ne dersin?» 6Bunları İsa'yı
sınamak amacıyla söylüyorlardı; O'nu suçlayabilmek için bir neden arıyorlardı.
İsa eğilmiş, parmağıyla toprağa yazı yazıyordu. 7Durmadan
aynı soruyu sormaları üzerine doğruldu ve, «Aranızda günahsız olan, ona ilk taşı
atsın!» dedi.
8Sonra yine eğildi, toprağa yazmaya koyuldu. 9Bunu
işittikleri zaman, başta yaşlılar olmak üzere, birer birer dışarı çıkıp
İsa'yı yalnız bıraktılar. Kadın ise orta yerde duruyordu. 10İsa
doğrulup ona, «Kadın, nerede onlar? Hiçbiri seni yargılamadı mı?» diye sordu.
11Kadın, «Hiçbiri, efendim» dedi.
İsa, «Ben de seni yargılamıyorum» dedi. «Git, artık bundan sonra günah işleme!»[r]
Geçerli tanıklık
12İsa yine halka seslenip şöyle dedi: «Ben dünyanın ışığıyım.
Benim ardımdan gelen, asla karanlıkta yürümez, yaşam ışığına sahip olur.»
13Ferisiler, «Sen kendin için
tanıklık ediyorsun, tanıklığın geçerli değil» dediler.
14İsa onlara şu karşılığı verdi: «Kendim için
tanıklık etsem bile tanıklığım geçerlidir. Çünkü nereden geldiğimi ve nereye
gideceğimi biliyorum. Oysa siz nereden geldiğimi, nereye gideceğimi bilmiyorsunuz. 15Siz insan gözüyle yargılıyorsunuz. Ben kimseyi yargılamam. 16Ama yargılasam bile benim yargım doğrudur. Çünkü ben yalnız
değilim, ben ve beni gönderen Baba, birlikte yargılarız. 17Yasanızda
da, `İki kişinin tanıklığı geçerlidir' diye yazılmıştır. 18Kendim
için tanıklık eden bir ben varım, bir de beni gönderen Baba benim için tanıklık
ediyor.»
19O zaman O'na, «Baban nerede?» diye sordular.
İsa şu karşılığı verdi: «Siz ne beni tanırsınız, ne de Babamı. Beni
tanısaydınız, Babamı da tanırdınız.»
20İsa bu sözleri tapınakta ders verirken, bağış toplanan
yerde söyledi. Kimse O'nu yakalamadı. Çünkü saati henüz gelmemişti.
21İsa yine onlara, «Ben gidiyorum. Beni arayacaksınız ve
günahınızın içinde öleceksiniz. Benim gideceğim yere siz gelemezsiniz» dedi.
22Yahudiler, «Yoksa kendini mi öldürecek?» dediler.
«Çünkü, `Benim gideceğim yere siz gelemezsiniz' diyor.»
23İsa onlara, «Siz aşağıdansınız, ben yukarıdanım»
dedi. «Siz bu dünyadansınız, ben bu dünyadan değilim. 24İşte
bu nedenle size, `Günahlarınızın içinde öleceksiniz' dedim. Benim O olduğuma[s] iman etmezseniz, günahlarınızın içinde
öleceksiniz.»
25O'na, «Sen kimsin?» diye sordular.
İsa, «Başlangıçtan beri size ne söyledimse, O'yum» dedi. 26«Sizinle
ilgili söyleyecek ve sizleri yargılayacak çok şeyim var. Beni gönderen gerçektir.
Ben O'ndan işittiklerimi dünyaya bildiriyorum.»
27İsa'nın kendilerine Baba'dan söz ettiğini anlamadılar. 28Bu nedenle İsa şöyle dedi: «İnsanoğlu'nu yukarı
kaldırdığınız zaman benim O olduğumu, kendiliğimden hiçbir şey yapmadığımı,
ama tıpkı Baba'nın bana öğrettiği gibi konuştuğumu anlayacaksınız. 29Beni gönderen benimledir, O beni yalnız bırakmadı. Çünkü ben
her zaman O'nu hoşnut edeni yaparım.»
30Bu sözler üzerine birçokları O'na iman etti.
İbrahim'in çocukları, İblis'in çocukları
31-32İsa kendisine iman etmiş olan Yahudilere, «Eğer
benim sözüme bağlı kalırsanız, gerçekten öğrencilerim olursunuz. Gerçeği
bileceksiniz ve gerçek sizi özgür kılacak» dedi.
33«Biz İbrahim'in
soyundanız» diye karşılık verdiler, «hiçbir zaman kimseye kölelik etmedik. Nasıl
oluyor da sen, `Özgür olacaksınız' diyorsun?»
34İsa, «Size doğrusunu söyleyeyim, günah işleyen herkes
günahın kölesidir» dedi. 35«Köle ev halkının sürekli
bir üyesi değildir, ama oğul sürekli üyesidir. 36Bunun
için, Oğul sizi özgür kılarsa,gerçekten özgür olursunuz. 37İbrahim'in
soyundan olduğunuzu biliyorum. Yine de beni öldürmek istiyorsunuz. Çünkü
yüreğinizde sözüme yer vermiyorsunuz. 38Ben Babamın
yanında gördüklerimi söylüyorum, siz de babanızdan işittiklerinizi yapıyorsunuz.»
39«Bizim babamız İbrahim'dir» diye karşılık verdiler.
İsa, «İbrahim'in çocukları olsaydınız, İbrahim'in yaptıklarını yapardınız»
dedi. 40«Ama şimdi beni - Tanrı'dan işittiği gerçeği
sizlere bildireni - öldürmek istiyorsunuz. İbrahim bunu yapmadı. 41Siz
babanızın yaptıklarını yapıyorsunuz.»
«Biz zinadan doğmadık. Bir tek Babamız var, o da Tanrı'dır» dediler.
42İsa, «Tanrı Babanız olsaydı, beni severdiniz» dedi.
«Çünkü ben Tanrı'dan çıkıp geldim. Kendiliğimden gelmedim, beni O gönderdi. 43Söylediklerimi neden anlamıyorsunuz? Benim sözümü dinlemeye
dayanamıyorsunuz da ondan. 44Siz babanız İblis'tensiniz ve
babanızın arzularını yerine getirmek istiyorsunuz. O başlangıçtan beri katildi.
Gerçeğe bağlı kalmadı. Çünkü onda gerçek yoktur. Yalan söylemesi doğaldır[ş]. Çünkü o yalancıdır ve yalanın
babasıdır. 45Ama ben gerçeği söylüyorum. İşte bunun
için bana iman etmiyorsunuz. 46Hanginiz bana günahlı
olduğumu kanıtlayabilir? Gerçeği söylüyorsam, niçin bana iman etmiyorsunuz? 47Tanrı'dan olan, Tanrı'nın sözlerini dinler. İşte siz
Tanrı'dan olmadığınız için dinlemiyorsunuz.»
İsa'nın yüceliği
48Yahudiler O'na şu karşılığı verdiler: «`Sen, cin çarpmış bir
Samiriyelisin' demekte haklı değil miyiz?»
49İsa, «Beni cin çarpmadı» dedi. «Ben Babamı
onurlandırıyorum, ama siz beni aşağılıyorsunuz. 50Ben
kendimi yüceltmek istemiyorum, ama bunu isteyen ve yargılayan biri vardır. 51Size doğrusunu söyleyeyim, bir kimse sözüme uyarsa, ölümü
asla görmeyecektir.»
52Yahudiler, «Seni cin çarptığını şimdi anlıyoruz»
dediler. «İbrahim öldü, peygamberler de öldü. Oysa sen, `Bir kimse sözüme uyarsa,
ölümü asla tatmayacaktır' diyorsun. 53Yoksa sen babamız
İbrahim'den üstün müsün? O öldü, peygamberler de öldü. Sen kendini kim
sanıyorsun?»
54İsa şu karşılığı verdi: «Eğer ben kendimi
yüceltirsem, yüceliğim hiçtir. Beni yücelten, `Tanrımız' diye çağırdığınız
Babamdır. 55Siz O'nu tanımıyorsunuz, ama ben tanırım.
O'nu tanımadığımı söylersem, sizin gibi yalancı olurum. Ama ben O'nu tanırım ve
sözüne uyarım. 56Babanız İbrahim günümü göreceği
için sevinçle coşmuştu. Gördü ve sevindi.»
57Yahudiler, «Sen daha elli yaşında bile değilsin.
İbrahim'i de mi gördün?» dediler.
58İsa, «Size doğrusunu
söyleyeyim, İbrahim doğmadan önce ben varım» dedi.
59O zaman İsa'yı taşlamak için yerden taş aldılar, ama O
gizlenip tapınaktan çıktı.