Elçilerin işleri

4. Bölüm

Petrus'la Yuhanna Yüksek Kurul'un önünde

Kâhinler, tapınak koruyucularının komutanı ve Sadukiler, halka seslenmekte olan Petrus'la Yuhanna'nın üzerine yürüdüler. ²Çünkü onların halka ders vermelerine ve İsa'yı örnek göstererek ölülerin dirileceğini söylemelerine çok kızmışlardı. ³Onları yakaladılar, akşam olduğu için ertesi güne dek hapiste tuttular. ⁴Ne var ki, konuşmayı dinlemiş olanların birçoğu iman etti. Böylece imanlı erkeklerin sayısı aşağı yukarı beş bine ulaştı.
⁵Ertesi gün Yahudilerin yöneticileri, ihtiyarları ve din bilginleri Kudüs'te toplandılar. ⁶Başkâhin Hanna'nın yanısıra, Kayafa, Yuhanna, İskender ve başkâhinin soyundan olan diğerleri de oradaydı. ⁷Petrus'la Yuhanna'yı huzurlarına getirtip onlara, «Siz bunu hangi güçle ya da kimin adına dayanarak yaptınız?» diye sordular.
⁸O zaman Kutsal Ruh'la dolan Petrus onlara şöyle dedi: «Halkın yöneticileri ve ihtiyarlar! ^9-10Eğer bugün bir hastaya yapılan iyilik nedeniyle bizden hesap soruluyor ve bu adamın nasıl iyileştiği soruşturuluyorsa, hepiniz ve tüm İsrail halkı şunu bilin: bu adam, sizin çarmıha gerdiğiniz, ama Tanrı'nın ölümden dirilttiği Nasıralı İsa Mesih'in adı sayesinde önünüzde sapasağlam duruyor. ¹¹İsa,

`Siz yapıcılar tarafından hiçe sayılan,
ama köşenin baş taşı durumuna gelen taş'tır.

¹²Başka hiç kimsede kurtuluş yoktur. Bu göğün altında insanlara bağışlanmış, bizi kurtarabilecek başka hiçbir ad yoktur.»
¹³Kurul üyeleri, Petrus'la Yuhanna'nın yürekliliğini görüp de bunların eğitim görmemiş, sıradan kişiler olduklarını anlayınca şaştılar ve onların İsa'yla birlikte bulunmuş olduklarını fark ettiler. ¹⁴İyileştirilmiş olan adam, Petrus ve Yuhanna'yla birlikte gözleri önünde duruyordu; bunun için hiçbir karşılık veremediler.
¹⁵Kurul üyeleri onlara dışarı çıkmalarını buyurduktan sonra durumu kendi aralarında tartışmaya başladılar. ¹⁶«Bu adamları ne yapacağız?» dediler. «Kudüs'te yaşayan herkes, bunların eliyle olağanüstü bir mucize yaratıldığını biliyor. Biz bunu inkâr edemeyiz. ¹⁷Ama bu haberin halk arasında daha çok yayılmasını önlemek için onları tehdit edelim ki, bundan böyle İsa'nın adından kimseye söz etmesinler.»
¹⁸Böylece onları çağırdılar, İsa'nın adını hiç anmamalarını, o adı kullanarak hiçbir şey öğretmemelerini buyurdular. ¹⁹Ama Petrus'la Yuhanna şöyle karşılık verdiler: «Tanrı'nın önünde, Tanrı'nın sözünü değil de sizin sözünüzü dinlemek doğru mudur, kendiniz karar verin. ²⁰Biz gördüklerimizi ve işittiklerimizi anlatmadan edemeyiz.»
²¹Kurul üyeleri onları bir daha tehdit ettikten sonra serbest bıraktılar; onları cezalandırmak için hiçbir gerekçe bulamamışlardı. Çünkü bütün halk, olup bitenler için Tanrı'yı yüceltiyordu. ²²Nitekim mucize sonucu iyileşen adamın yaşı kırkı geçmişti.

İmanlılar cesaret için dua ediyor

^{23Serbest bırakılan Petrus'la Yuhanna, arkadaşlarının yanına dönerek
başkâhinlerle ihtiyarların kendilerine söylediği her şeyi bildirdiler. ²⁴Arkadaşları bunu duyunca hep
birlikte Tanrı'ya şöyle seslendiler: «Ey Efendimiz! Göğü, yeri, denizi ve onların
içindekilerin tümünü yaratan sensin. ²⁵Kutsal
Ruh aracılığıyla kulun atamız Davut'un ağzından şöyle dedin:

`Uluslar neden hiddetlendi,

halklar neden boş düzenler kurdu?

²⁶Yeryüzünün kralları saf bağladı,

yöneticiler Rab'be ve O'nun Mesihine karşı birleşti.'

^27-28«Gerçekten
de Hirodes ile Pontiyus Pilatus, bu kentte İsrail halkı ve diğer uluslarla birlikte
senin meshettiğin kutsal kulun İsa'ya karşı bir araya geldiler. Senin kendi gücün^[e] ve isteğinle önceden kararlaştırdığın her
şeyi gerçekleştirdiler. ²⁹Ve şimdi ya Rab, onların
savurduğu tehditlere bak! Senin sözünü tam bir yüreklilikle duyurmak için biz
kullarına güç ver. ³⁰Kutsal kulun İsa'nın adıyla
hastaları iyileştirmek için, mucizeler ve harikalar yaratmak için elini uzat.»

³¹Duaları bitince toplandıkları yer sarsıldı. Hepsi
Kutsal Ruh'la doldular ve Tanrı sözünü cesaretle duyurmaya devam ettiler.

İmanlılar her şeylerini paylaşıyorlar
^{32İnananların topluluğu yürekte ve düşüncede birdi. Hiç kimse sahip
olduğu herhangi bir şey için «bu benimdir» demiyor, her şeylerini ortak kabul
ediyorlardı. ³³Elçiler, Rab İsa'nın ölümden dirildiğine
çok etkili bir biçimde tanıklık ediyorlardı. Tanrı'nın büyük lütfu hepsinin
üzerindeydi. ^34-35Aralarında yoksul olan
yoktu. Çünkü toprak ya da ev sahibi olanlar bunları satar, sattıklarının bedelini
getirip elçilerin buyruğuna verirlerdi^[f];
bu da herkese ihtiyacına göre dağıtılırdı.

^36-37Örneğin, Kıbrıs doğumlu bir Levili
olan ve elçilerin Barnaba, yani `Cesaret Verici' diye adlandırdıkları Yusuf, sahip
olduğu bir tarlayı sattı, parasını getirip elçilerin buyruğuna verdi.}}