Tobit

Tobit'in Gözleri Şifa Buluyor

11Ninova'nın karşısındaki Kaserin'e yaklaşırken,

²Rafael şöy­le dedi: "Babanı ne denli kötü durum da bıraktığımızı biliyorsun. ³Biz eşin­den önce gidelim ve evi hazırlayalım, o da öbürleriyle birlikte arkadan ge­lir."

⁴Birlikte ilerlediler. Rafael, safrakesesini alması için Tobyas'ı uyar­mıştı. Köpek de onları izledi.

⁵Anna oturmuş oğlunun gelirken izleyeceği yola bakıyordu.

⁶Kuşkusuz oğlunun geldiğine inandı ve Tobit'e şöyle dedi: "Oğlun arkadaşı ile bera­ber geliyor."

⁷Tobyas babasının yanına gitme­den önce Rafael ona şöyle dedi: "Sa­na söz veriyorum, babanın gözleri şi­fa bulacaktır.

⁸Balığın safrakesesini gözlerine koymalısın. İlaç acı verecek ve gözlerinden ince beyaz bir zar çı­kacak. Baban görebilecek ve ışığa ba­kabilecek."

⁹Tobyas'ın annesi ona doğru koş­tu, oğlunun boynuna sarıldı ve şöyle dedi: "Artık ölsem de gam yemem, çünkü seni yine gördüm." Ve gözyaşı döktü.

¹⁰Tobit ayağa kalktı, avluyu sen­deleyerek geçip kapıya geldi. Tobyas ona doğru ilerledi.

¹¹Balığın safrake­sesini elinde tutuyordu. Babasının göz­lerine üfledi. Kımıldamamasını söyle­yerek şöyle dedi: "Yürekli ol, baba!" Sonra ilacı sürdü ve bir süre orada bı­raktı.

¹²Ardından iki eliyle, babasının gözlerinin kenarlarından başlayarak zar biçimindeki deriyi soydu.

¹³Baba­sı boynuna sarıldı,

¹⁴gözyaşı döktü. Birden, "Görebiliyorum, oğlum, gö­zümün nuru!" diye bağırdı ve ekledi: "Tanrı'ya övgüler olsun! Yüce adına hamdolsun! Yol gösteren kutsal meleklerin için sana hamdolsun! Yüce adına sonsuza dek övgüler olsun!

¹⁵Çünkü beni şiddetle cezalandırmıştı, Şimdi bana acıdı Ve oğlum Tobyas'ı görüyorum." Tobyas eve girdi, yüksek sesle ve sevinçle Tanrı'yı övdü. Ardından ba­basına her şeyi anlattı: Yolculuğunun başarıyla geçtiğini, gümüşü geri getir­diğini, Raguel'in kızı Sara ile evlen­diğini, eşinin kendisini izlediğini, ya­kında olduğunu ve Ninova'nın kapısı­na yaklaştığını söyledi.

¹⁶Tobit gelinini karşılamak üzere Ninova'nın kapısına doğru ilerledi, bir yandan da kıvançla Tanrı'yı övüyordu. Ninova halkı, Tobit'in yanında yol gösteren biri olmadan yürüdüğü­nü ve eskisi gibi canlı biçimde ilerle­diğini görünce şaşakaldı.

¹⁷Tobit, Tanrı'nın kendisine nasıl acıdığını ve gözlerine şifa verdiğini herkese anlat­tı. Oğlu Tobyas'ın eşi Sara'yı karşıla­dı ve onu şu sözlerle kutsadı: "Hoş geldin, kızım! Seni bize gönderdiği için Tanrı'ya hamdederiz. Babanı kut­sarım, oğlum Tobyas'ı kutsarım ve seni de kutsarım, kızım. Sevinçle ve kutsama ile kendi evine hoş geldin. İçeri gir, kızım." Tobit, Ninova'da otu­ran bütün Yahudiler için o gün bir şö­len verdi.

¹⁸Kuzenleri Akikar ve Nadab, Tobit'in mutluluğunu paylaşmak için geldiler.