Deuterokanonik (Apokrif) Kitaplar Tobit Yudit Ester Bilgelik Sirak Baruk Yeremya’nın Mektubu Azarya’nın Duası Suzanna Bel ve Ejderha 1. Makabeler 2. Makabeler 3. Makabeler Esdras Ezra Maneşşe’nin Duası 151. Mezmur 4. Makabeler

1. Makabeler

Romalılar'a Övgü

8 Bu ortamda Yahuda Romalılar'ın ününü, onların askeri gücünü ve kendileriyle işbirliği yapanlara karşı iyi davrandıklarını duymuştu. Kendi­lerine başvuranlarla dostça ilişkiler kur­mak istiyorlardı,

2çünkü onların bü­yük askeri gücü vardı. Romalılar'ın savaşları ve Galyalılar'a karşı yürek­lilikleri Yahuda'ya anlatıldı. Romalı­lar Galyalılar'ı yenip haraca bağla­mışlardı.

3İspanya eyaletinde büyük etkinliklerde bulunmuş, gümüş ve al­tın madenlerini ele geçirmişlerdi.

4Ka­rarlılıkları ve yüreklilikleriyle tüm ül­keye hakim olmuşlardı. Kendi ülkele­rinden çok uzak olmasına karşın, dün­yanın öbür ucundan gelip saldıran kral­lar eziliyorlardı ve sonları yıkım olu­yordu. Başkaları onlara her yıl haraç ödüyordu.

5Filip, Kittim Kralı Perseus ve düşüncesizce onlarla savaşan baş­kaları yenilmişler ve onlara boyun eğ­mek zorunda kalmışlardı.

6Öte yan­dan Asya Kralı Büyük Antiyokus on­lara saldırmak için yüz yirmi fil, atlı askerler, iki tekerlekli savaş arabaları ve çok büyük orduyla ilerlemiş, ama yenilmişti.

7Onu canlı olarak ele ge­çirmişlerdi ve gerek kendisini gerekse haleflerini önemli ölçüde haraca bağ­lamışlardı. Ayrıca rehinelerin teslimi­ni

8ve Hindistan ülkesinin, Medya'nın, Lidya'nın en güzel eyaletlerinin ken­dilerine verilmesini istemişler, bu top­rakları ondan alıp Kral Eumenes'e vermişlerdi.

9Yahuda'ya başka şeyler de anlatıldı: Yunanlılar Romalılar'ı yok etmek için savaşa hazırlandıkları za­man,

10Romalılar bunu öğrendi ve Yunanlılar'a karşı bir tek general gön­derdi. Yaptıkları savaşta Yunanlılar'a ağır kayıplar verdirip onların kadınla­rını ve çocuklarını tutsak aldılar, mal­larını yağma ettiler, ülkelerini ele ge­çirip kalelerini yıktılar ve onları bu­güne dek tutsak ettiler.

11Romalılar'a karşı koyan tüm krallıkların ve ada­ların yok edilip tutsak alındığı Yahuda'ya bildirildi.

12Ama Romalılar, dostlarına ve on­lara güvenenlere karşı sözlerini her zaman tutmuşlardı. Yakın veya uzak bir çok krala boyun eğdirmişlerdi ve Romalılar'ın adını duyan kişiler deh­şete kapılıyorlardı.

13Romalılar'ın yar­dım ettiği kişi kesinlikle tahta çıkıyor­du. Oysa, Romalılar karar verince baş­ka biri de tahttan indiriliyordu. Romalılar'ın etkisi çok büyüktü.

14Bu or­tamda, hiç bir Romalı taç giymemişti ya da saygınlığını arttırmak için soy­luluğa istek duymamıştı.

15Romalılar bir senato oluşturmuşlardı. Orada üç yüz yirmi senatör her gün danışıyor, halkı ilgilendiren işlerin en uygun bi­çimde nasıl yürütüleceğini tartışıyor­lardı.

16Bir tek kişi bir yıl süreyle devlet işlerinden sorumluydu, tüm im­paratorlukta tam yetkisi vardı ve herkes kıskançlık ya da çekememezlik ol­madan ona boyun eğiyordu.

Yahudiler'le Romalılar Arasındaki Antlaşma

17Yahuda, Akkos ailesinden Yuhanna oğlu Eupolemus'u ve Elazar oğ­lu Yason'u seçip Roma'ya gönderdi. Onların görevi Romalılar'la bir dost­luk ve barış antlaşması yapmaktı.

18Ro­malılar, Yunanlılar'ın İsrail'i tutsak ettiğini anlayınca onları tutsaklıktan kurtaracaklardı.

19Ulaklar Roma'ya dek uzun bir yolculuk yaptılar ve res­mi önerileriyle senatoya çıktılar:

20"Yahuda Makabe'yle erkek kardeş­leri Yahudi ulusu adına bizi size gön­derdi. Bir dostluk ve barış antlaşması imzalamak ve sizlerle birleşip dostla­rınız olmak istiyoruz."

21Senatörler öneriyi olumlu karşıladılar.

22Bronz levhalara aşağıdaki bildiriyi yazıp bu levhaları Yeruşalim'e gönderdiler. Ya­hudiler'in barış antlaşmasının bir bel­gesi olarak bu levhaları saklamasını istediler:

23"Romalılar'la Yahudi ulusunun şansı gerek denizde gerekse karada son­suza dek açık olsun. Kılıç ya da düş­man onlardan uzak olsun!

24Roma ya da egemenliğindeki müttefiklerinden biri savaşa girerse,

25Yahudi ulusu Roma'nın müttefiki olarak harekete geçe­cek ve tüm içtenliğiyle gerektiği gibi davranacaktır.

26Saldırgana tahıl, silah, para ya da gemi vermeyecektir. Roma­nın kararı budur ve Yahudiler hiç bir ödül beklemeden yükümlülüklerini ye­rine getirmelidirler.

27Aynı biçimde, Yahudi ulusu savaşa katılırsa, Roma­lılar onu gerektiği gibi güçlü biçimde destekleyeceklerdir.

28Saldırgana ta­hıl, silah, para ya da gemi verilmeyecektir. Roma'nın kararı budur ve yü­kümlülüklerini hiç bir koşula bağla­madan yerine getirecektir.

29Romalılar'ın Yahudi ulusu için ileri sür­düğü koşullar şunlardır:

30Bu antlaş­ma yürürlüğe girdiği zaman iki ta­raftan biri bazı şeyler eklemek ya da çı­karmak istiyorsa, bunu yapmakta öz­gürdür ve bu gibi değişiklikler her iki taraf için de geçerli olacaktır.

31Kral Dimitrios'un Yahudiler'e verdiği zara­ra gelince, ona şunları yazdık: Dostu­muz ve müttefikimiz olan Yahudiler'i niçin ağır bir boyunduruk altına aldı­nız?

32Size karşı bize yeniden başvu­rurlarsa onların haklarını savunacağız ve gerek denizde gerekse karada si­zinle savaşacağız."


Başlangıç