Yudit
Holofernes'in Ordusunun Savaş Kurulu
5 Asur ordusunun başkomutanı Holofernes, İsrailoğulları'nın savaşa hazırlandığı yolunda haber ve bilgi aldı. Dağ geçitlerini kapattıklarını, dağ zirvelerinde güçlü siper yaptıklarını ve ovalarda engeller koyduklarını öğrendi.
2Holofernes çok öfkelendi. Moav'ın tüm prenslerini, Amon'un tüm generallerini ve kıyı kesimlerin ufak prenslerini çağırttı.
3Onlara şöyle dedi: "Kenan ülkesinin insanları, dağlık ülkelerde ne biçim bir halk olduğunu bana söyleyin: Bu halk hangi kentlerde oturuyor? Ordusu büyük mü? Gücü ve varlığı nereden kaynaklanıyor? Ülkeyi yönetip orduya komuta eden kral kimdir?
4Tüm batılı uluslar gibi, niçin gelip benimle görüşmediler?"
5Amonlular'ın önderi Akyor şu yanıtı verdi: "Efendimiz, kulunun söyleyeceklerini lütfen dinle. Evleri size yakın olan bu dağ insanlarıyla ilgili gerçekleri size anlatacağım. Kulunuz size hiç bir zaman yalan söylemez.
6Bu insanlar Kildaniler'in soyundan gelmektedir.
7Bir zamanlar gelip Mezopotamya'ya yerleştiler, çünkü Kildaniler'in ülkesinde yaşayan atalarının tanrılarına uymak istemiyorlardı.
8Atalarının törenlerini bırakıp doğruluğunu kabul ettikleri Tanrı'ya, göklerdeki Tanrı'ya tapmaya başladılar. Kendi tanrılarının önünden kovulunca Mezopotamya'ya kaçtılar ve orada uzun bir dönem yaşadılar.
9"Tanrı, evlerini bırakıp Kenan ülkesine gitmelerini kendilerine bildirince, oraya yerleştiler; altın, gümüş ve büyük sığır sürüleri topladılar.
10Ardından Kenan ülkesinde kıtlık baş gösterince, Mısır'a gittiler ve yiyecek buldukları sürece orada kaldılar. Sayıları pek çok arttı, kalabalık bir soy gelişti.
11Ama Mısır Kralı davranışında onlara karşı oldu, onları tuğla yapmaya zorlayarak sömürdü; onları alçaltıp köle durumuna düşürdü.
12Tanrı'ya seslendiler ve Tanrı Mısır topraklarında kurtulması olanaksız sıkıntılı ve zararlı durumlar oluşturdu ve Mısırlılar onları kovdu.
13Tanrı onların önünde Kızıldeniz'i kuruttu.
14Sina yarımadası ile Kadeş-Barnea yolundan ilerlemelerini sağladı. Çölde oturanları kovup
15Amonlular'ın ülkesine yerleştiler ve çok güçlü olduklarından Heşbon halkını yok ettiler. Sonra, Ürdün Irmağı'nı geçip tüm dağlık ülkeleri ele geçirdiler.
16Kenan ülkesi halkını, Perizliler'i, Yevuslular'ı, Şekemliler'i ve tüm Girgaşlılar'ı kovdular ve orada uzun yıllar yaşadılar.
17"Bu arada Tanrı katında suçlu olmadılar, bolluk içinde yaşadılar. Çünkü onların Tanrısı suçluluktan tiksinir.
18Ama, Tanrı'nın gösterdiği yoldan uzaklaşınca, birbiri ardından gelen savaşlarda bir bölümü öldürüldü, diğerleri de tutsak olup yabancı ülkelere götürüldü. Tanrıları'nın Tapınağı yerle bir edildi ve düşmanlar kentlerini ele geçirdi.
19Ardından yüzlerini bir daha Tanrıları'na döndürdüler, dağılıp ayrıldıkları yerlere geri döndüler. Tapınaklarının bulunduğu Yeruşalim'i yeniden ele geçirdiler ve bırakılan dağlık ülkelere bir kez daha yerleştiler.
20"Bu durumda, üstün yetenekli efendimiz, bu insanlar yanlış bir şey yapmışlarsa, Tanrı katında suçluysalar, bu konuda kanımız varsa, ilerleyip onlara saldırabiliriz.
21Ama bu ulus suçsuzsa, efendimizin bundan kaçınması daha uygun olur. Çünkü Tanrıları'nın onları koruyacağından kuşkum yok. O zaman dünyada gülünecek kişi durumuna düşeriz?"
22Akyor sözlerini bitirince çadırın etrafındaki insanlar ona karşı durdu. Holofernes'in eski subayları, kıyı halkı ve Moavlılar Akyor'u parçalayacaklarını söyleyip ona gözdağı verdiler.
23"İsrailliler'den niçin kaygı duyalım?" dediler, "Onlar zayıf ve güçsüz bir ulustur, büyük bir saldırıya dayanamazlar.
24Öndekiler! İleri! Efendimiz Holofernes'in ordusu onları bir lokma gibi yutacak!"