Yudit
Akyor'un İsrailliler'e Verilmesi
6 Kurulun etrafında toplanan kişilerin yaptığı gürültü azalınca, Asur ordusu başkomutanı Holofernes, yabancılarla Amonlular'ın oluşturduğu kalabalığın önünde Akyor'a çıkıştı:
2"Sen kendini ne sanıyorsun, Akyor? Sen ve yalnız çıkar gözeten Amonlular bugün kehanette bulunarak bizi İsrail ulusu ile savaşmaktan vazgeçirmeye çalışıyorsunuz. Tanrıları'nın onları koruyacağını iddia ediyorsunuz. Onların tanrısı Nebukadnessar değilse kimdir? Nebukadnessar gücünü kanıtlayıp onları yeryüzünden yok edecektir ve onların Tanrısı kuşkusuz onları kurtarmayacaktır.
3Ama Nebukadnessar'ın kulları olan bizler, onları tek bir kişiymiş gibi kolayca ortadan kaldıracağız. Atlılarımızın gücüne hiç bir zaman karşı koyamazlar.
4Tümünü yakacağız. Dağları kanlarıyla sarhoş olacak ve ovaları cesetleriyle dolacak. Bize karşı koyamayacakları gibi, tümü ölecek; dünyanın efendisi Nebukadnessar böyle diyor. Çünkü o konuştu ve sarf ettiği sözlerin boş olmadığı anlaşılacaktır.
5Sana gelince, Akyor, sen ki çıkarını gözeten bir Amonlu'sun, sen ki atak ve düşüncesiz bir durumdayken böyle konuştun, Mısır'dan gelen bu kaçak soydan öç alıncaya dek yüzümü bir daha görmeyeceksin.
60 zaman askerlerimin kılıçları ve subaylarımın mızrakları her iki yanını delecek. İsrail'e saldırdığım anda yaralılardan biri de sen olacaksın.
7"Hizmetçilerim şimdi seni dağlık ülkelere götürecek ve geçitlerde, kentlerden birinin çevresinde seni bırakacak.
8Onların çöküşünü görünceye dek ölmeyeceksin.
9Onları ele geçiremeyeceğimiz yolunda gizli umudun varsa, bu denli üzüntülü olmaya gerek yok! Bunu söylemekle yetiniyorum; sözlerimin boş olmadığı kanıtlanacak."
10Holofernes, çadırındaki hizmetçilerine Akyor'u yakalamalarını, Betulya'ya götürmelerini ve İsrailliler'e teslim etmelerini buyurdu.
11Hizmetçiler Akyor'u alarak ordunun konakladığı yerin dışına, ovaya götürdüler. Sonra dağlık ülkelere gitmek amacıyla Betulya'nın alt kesimindeki pınarlara vardılar.
12Kenttekiler onları görünce silaha sarıldı, kentten ayrılıp dağların tepesine çıktı. Yukarı çıkmalarını önlemek için onlara sapanla taş fırlattı.
13Onlar da bayırın alt kesimine sığındılar, Akyor'u bağlayıp dağın dibine bıraktılar ve efendilerine döndüler.
14İsrailliler dağdan aşağıya inerek Akyor'un yanına geldiler. Onu çözüp Betulya'ya, kent yöneticilerinin karşısına götürdüler.
15O tarihlerde bu kişiler, Simeon soyundan Mikah'ın oğlu Uzziya,
16Gotonyel'in oğlu Kabris ve Melkiel'in oğlu Karmis idi. Kentteki tüm yaşlıları çağırdılar. Genç erkekler ve kadınlar da toplantıya yetişmek için çabucak geldiler. Akyor, çevresinde oluşan halkla ayakta duruyordu. Uzziya, olup bitenler konusunda ona sorular yöneltti.
17Akyor, Holofernes'in kurulunda konuşulanları ve Asur önderlerinin karşısında söylediklerini anlattı. Holofernes'in, İsrail ulusuna neler yapacağı konusunda övünerek söylediklerini bildirdi.
18Ardından halk diz çöküp Tanrı'ya tapındı.
19"Göklerdeki Tanrı" diye seslendiler, "Onların saygısızlığını gör ve utanılacak duruma getirilen soyumuza acı. Kendilerini sana adamış olanları bugün acıyarak ve esirgeyerek sev."
20Sonra Akyor'un güvenini tazelediler ve onu içtenlikle övdüler.
21Toplantı bitince Uzziya Akyor'u evine götürdü ve yaşlıları konuk kabul ederek yedirip içirdi. Gece sürekli olarak İsrail'in Tanrısı'ndan yardım istediler.