4. Makabeler

4 Ömür boyu başkâhin olarak atan­mış, iyi ve soylu biri olan Oniyasın siyasal karşıtı Simon adında bir adam vardı. Her türlü iftirada bulun­masına karşın Oniyas'ı halkın gözün­den düşüremedi ve sonra ülkesine iha­net etmek amacıyla oradan ayrıldı.

^2-3Suriye, Fenike ve Kilikya valisi olan Apolonyus'a gelip, "Kralın hükümeti­ne olan bağlılığımdan dolayı tapınağa değil, aslında Kral Seleukus'a ait olan on binlerce paranın Yeruşalim hazi­nelerinde özel kişilerin adına saklan­dığını bildirmek üzere geldim" dedi.

⁴Apolonyus tüm ayrıntılarını öğren­dikten sonra krala olan hizmetinden dolayı Simon'u övdü ve söz konusu büyük hazineyi bildirmek üzere Seleukus'un yanına gitti.

⁵Sorunu çözmek için yetki alır almaz lanetli Simon'un eşliğinde çok güçlü bir orduyla birlik­te ülkemizin üstüne yürüdü.

⁶Hazine­de bulunan özel paralara el koymak için kraldan yetki alarak geldiğini bil­dirdi.

⁷Kutsal hazineye para emanet edenlerin bundan yoksun bırakılmala­rının ayıp olduğunu düşünerek insan­lar şiddetle karşı çıktı ve bunu engel­lemek için ellerinden geleni yaptı.

⁸Fakat Apolonyus tehditler savurarak tapınağa doğru ilerlemeyi sürdürdü.

^9-10Kâhinler, kadınlar ve çocuklar hep birlikte hor görülen kutsal yere kal­kan olması için Tanrı'ya yalvarırken ve Apolonyus ordusuyla paraya el koy­mak üzere ilerlerken gökte silahların­dan şimşek çakan atlı melekler görün­dü. Onları büyük bir korkuyla sarstı ve tir tir titremelerine neden oldu.

¹¹Bunun üzerine Apolonyus herkese açık olan tapınak alanında ölü gibi yere çöküp ellerini göğe kaldırarak gözyaşlarıyla yalvardı. İbraniler'den göksel ordu gazabını yatıştırsın diye kendisi için dua etmelerini diledi.

¹²Ölümü gerektiren bir günah işledi­ğini ve eğer canı bağışlanırsa bu kut­sal yerin büyüklüğünü bütün insanla­rın önünde öveceğini söyledi.

¹³Kral Seleukus, Apolonyus'un tanrısal ada­let değil insani ihanete uğradığını dü­şünmesin diye bu sözlerden etkilenen Başkâhin Oniyas, kuşkularına rağmen, onun için dua etti.

¹⁴Tüm beklentile­rini aşan bir biçimde kurtulan Apo­lonyus başına gelen her şeyi krala bil­dirmek için ayrıldı.

Antiyokus Yahudiler'e Zulmediyor

¹⁵Kral Seleukus öldüğünde kötü ve kibirli bir insan olan oğlu Antiyo­kus Epifanes tahta geçti.

¹⁶Oniyas'ı başkâhinlikten alıp Oniyas'ın kardeşi Yason'u başkâhin olarak atadı.

¹⁷Eğer Yason başkâhin unvanı kendisine ve­rilirse krala yılda üç bin altı yüz alt­mış talant ödeyeceğini söylemişti.

¹⁸Bu nedenle kral onu başkâhin ve ulusun önderi olarak atadı.

^19-20Yason, yasa­yı çiğneyecek şekilde ulusumuzun ya­şam biçimini ve yönetimini öylesine değiştirdi ki, tapınak hizmetini orta­dan kaldırmakla kalmadı, aynı zamanda anavatanımızın en yüksek ye­rinin tam ortasında öğrencilerin çırıl­çıplak bir şekilde çalıştıkları bir spor okulu kurdu.

²¹Yapılanlar yüzünden Tanrı'nın adaleti gazaba geldi, Anti­yokus'un onlara karşı savaşmasını sağ­ladı.

^22-23Çünkü Mısır'da Ptolemais'e karşı savaşırken kendi ölümüne iliş­kin bir söylentinin yayıldığını, Yeruşalim halkının buna çok sevindiğini duydu. Hemen onların üstüne yürüdü, onları yağmaladıktan sonra atalarının yasasına uyanların yakalanması duru­munda öldürülmelerini buyurdu.

^24-25Duyurduğu buyruklarla halkın yasa­ya bağlılığını yok edemediğini ve bü­tün tehditleriyle cezalarının onlar ta­rafından umursanmadığını gördü. Hal­kın umursamazlığı, çekecekleri ce­zayı daha önceden bildikleri halde oğul­larını sünnet ettikleri için kadınların bebekleriyle birlikte yüksek uçurum­lardan aşağı atılması boyutuna vardı.

²⁶Buyrukları halk tarafından hor gö­rülünce işkence aracılığıyla herkesi Ya­hudiliği inkar etmeye ve yasaya uy­gun olmayan yemekleri yemeye zor­lamaya çalıştı.