Deuterokanonik (Apokrif) Kitaplar Tobit Yudit Ester Bilgelik Sirak Baruk Yeremya’nın Mektubu Azarya’nın Duası Suzanna Bel ve Ejderha 1. Makabeler 2. Makabeler 3. Makabeler Esdras Ezra Maneşşe’nin Duası 151. Mezmur 4. Makabeler

4. Makabeler

Yedilerde Aklın Egemen Olması

13Yedi kardeş ölüme kadar acı çekmeyi hor gördüklerine göre, herkes adanmış bir aklın duygulara egemen olduğunu kabul etmelidir.

2Çünkü eğer duygularına köle olup ya­saca kirli yemeği yeseydiler, bu duy­gular tarafından yenildiklerini söyle­yebilirdik.

3Fakat öyle olmadı. Bunun yerine Tanrı'nın önünde övgüye de­ğer akıl aracılığıyla duygulara üstün geldiler.

4Aklın üstünlüğünün değeri bilinmelidir, çünkü bu kardeşler hem duygulara, hem de acılara egemendi­ler.

5Bunların ateşli acılara karşın vaz­geçmedikleri ortadayken sağlam aklın duygulara egemen olduğunu kim yadsıyabilir?

6Çünkü limanların önünde duran dalgakıran kuleleri tehdit eden dalgaları tutarak içeriye girenler için nasıl sakin sular sağlarsa,

7gençlerin yedi kuleli sağlam akılları da dinin li­manını güçlendirerek duyguların fırtı­nasını öylece dindirdi.

8-10Kutsal bir din korosu oluşturup, "Kardeşler, ya­sanın uğruna kardeşler gibi ölelim; Asur'da aynı ocak sınamasını hor gö­ren üç genci örnek alalım. Dindarlığı­mızı gösterdiğimizde korkak olmaya­lım" diyerek birbirlerini yüreklendir­diler.

11Birisi, "Cesaret, kardeş" dedi­ğinde, başkası "Soylu bir şekilde da­yan" dedi.

12Bir başkası da, "Nereden geldiğinizi ve İshak'ın, babası tarafın­dan din uğruna öldürülmek üzere ken­dini nasıl teslim ettiğini anımsayın" di­yerek onları yüreklendirdi.

13Her biri birbirlerine bakarak, sevinçli olup yıl­mayarak, "Bütün yüreğimizle kendi­mizi bu yaşamı bize veren Tanrı'ya adayalım" dediler, "Bedenlerimizi ya­sanın desteği olarak kullanalım.

14Bizi öldürdüğünü sanandan korkmayalım.

15Çünkü canın savaşımı büyük­tür ve Tanrı'nın buyruğunu çiğneyen­lerin önünde duran sonsuz şiddetli acının da tehlikesi büyüktür.

16Bu ne­denle dinsel akıl olan özdenetimin bü­tün silahlarını kuşanalım.

17Çünkü ölürsek, İbrahim, İshak ve Yakup bizi içeri alacak ve bütün atalarımız bizi övecek."

18Geri kalanlar, ölüme sü­rüklenen her bir kardeşe şöyle dedi­ler: "Bizi ya da bizden önce ölen kar­deşleri utandırma, kardeş."

19Ailenin sevgi bağları konusunda bilgisiz değilsin. Kutsal ve bilge Tan­rı'nın lütfu bu bağları ana rahmine yerleştirerek atalar aracılığıyla sonra­ki kuşaklara aktardı.

20Ana rahminde her kardeş aynı zaman dilimini geçir­di ve aynı zaman süresi içerisinde bi­çim aldılar. Aynı kan ve aynı yaşam aracılığıyla gün ışığına çıkarıldılar.

21Eşit bir gebelik süresinden sonra doğ­duklarında, aynı pınarlardan süt içti­ler. Bu tür kucaklamalardan kardeşçe seven canlar besin alırlar.

22Bu ortak beslenme ve günlük arkadaşlık aracı­lığıyla, hem genel eğitim hem de Tanrı'nın yasası konusunda terbiye edil­memiz aracılığıyla güçlenirler.

23Bu nedenle, birliktelik ve kar­deş sevgisi sağlandıktan sonra, bu kar­deşler birbirine daha da destek oldu­lar.

24Aynı yasa tarafından eğitildik­leri, aynı erdemler konusunda öğretil­dikleri, doğru yaşama ilişkin ilkeleri aldıkları için, birbirlerini daha da sev­diler.

25Soylu olmak için gösterdikle­ri ortak çaba birbirlerine karşı iyi ni­yetlerini ve birlikteliklerini güçlendir­di.

26Çünkü inancın yardımıyla kar­deş sevgisini daha da alevlendirebildiler.

27Ama doğa, arkadaşlık ve er­demli alışkanlıklar aile bireyleri ara­sındaki sevgi bağlarını güçlendirme­sine karşın, geri kalanlar, kardeşlerine eziyet edildiğini ve işkence gördükle­rini izlediklerinde, yalnızca inançları uğruna dayandılar.

 


Başlangıç